| |
Ούτε την αρρώστια σου δεν δάνεισες…
σκότωνες την μνήμη…
σιωπηλός απομακρυνόμουν…
χόρευα σ’ ένα αμπέλι άγονο…
σκορπίζοντας τις υπο-σχέσεις σου…
στα πατούσες των ποδιών…
μάτωναν…
απελευθέρωναν…
την φυγή μου κόντρα στην δική σου…
γελούσα σιωπηλά…
κρατώντας στα δάχτυλα στάχτες…
ατενίζοντας στην Ψυχή την λευτεριά…
κομματιάζοντας τις χειροπέδες που μου χάρισες…
μια βραδιά που ήμουν μεθυσμένος…
όχι από αλκοόλ…
μα από το περιτύλιγμα…
των δικών σου λέξεων…
δεν έκρυβαν κρασί…
δηλητήριο στις ύπουλες σκέψεις σου…
Μ’ ένα Ζεμπέκικο…
σκαρφάλωσα στα βουνά…
με γυμνά τα δάχτυλα…
με τον ήλιο ψηλά…
με συναυλία απ’ τα αηδόνια…
ελεύθερος σε εκτέλεσα…
ελεύθερος ερωτεύθηκα…
την Ζωή…
που απουσίαζε…
απ’ το’ αχυρένιο κορμί…
της πλάνης σου…
Στέλιος Κ.
Καλημέρα σας…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
