| |
| | Κάτι ουρλιάζει μέσα μας (ακόμα) |  | | |
Κάτι ουρλιάζει μέσα μου, το ξέρεις;
Κάτι κινείται, κάτι σέρνεται απειλητικά,
Στις φλέβες μου,
Το νιώθω, το ακούω.
Περιμένει μια ιστορία χωρίς αρχή
Για ν’αρχίσει να γράφει,
Ένα τοκετό που αναβλήθηκε για μια άλλη δεκαετία.
Ίσως να περάσουν τα χρόνια,
Να μηδενιστούν τα ποσοστά της μιζέριας.
Ίσως να περάσουν τα χρόνια
Και να αρχίσει η άνοδος. Ίσως κάποτε
Εκείνο το κάτι να μετατραπεί σε γροθιά
Που σπρώχνει με δύναμη να βγει στην επιφάνεια.
Μια μέρα θα γίνω διαφανής,
Να το θυμάσαι.
Θα περνάνε μπροστά απ’τα τζάμια μου
Οι απόλυτα φυσιολογικοί περίεργοι
Και θα κοιτάνε το ζώο μέσα μου –
Ή θα ‘πρεπε καλύτερα να πω την ζούκλα.
‘Η ζούγκλα’. Ένα πάντα επίκαιρο κεφάλαιο
Της ιστορίας.
Κάθε καλή ιστορία περιέχει μια ζούγκλα.
Άσε που σου λένε πως τα τέρατα είναι
Σημείο των καιρών μας.
Λάθος βιβλία διαβάζουνε οι τύποι.
Ο κάθε συγγραφέας περιμένει μια ευκαιρία
Για να φωτογραφίσει το χάος
Με λέξεις που ξεπερνούν τις εικόνες.
Μια μέρα θα βγούνε όλα τα θεριά στο φως
Και τότε να δεις φλας που θ’αστράψουν.
Μια μέρα θα φορέσω κι εγώ
τον παλιό μου εαυτό
- μια τερατόμορφη εκδοχή απροσδιόριστου ανθρώπου -
Στο κούτελο
Και θα γράψω ‘πωλείται’.
Τιμή όσα-όσα. Οι αλλαγές είναι εκτός των όρων.
Πάντα εντός των όρων και τι κατάλαβα.
Ήμερο ζώο, παντοδύναμο κι ανυπεράσπιστο,
Μια ζωή αγνοείται.
Καλύτερα εκτός των όρων σου λέω.
Η αιχμαλωσία είναι παράπτωμα του
Αιχμάλωτου, καμιά φορά σφάλμα νεαρής ηλικίας.
Τα σφάλματα είναι ανθρώπινα. Ο Άνθρωπος.
Ανθρωπόμορφες παραβλέψεις. Παραστρατήματα,
Παραποιήσεις,
Παρασιτιακές υπάρξεις. Κάπου υπάρχω,
Κάτι υπάρχει, κάτι ύπαρχει μέσα μου που κλαίει
Ακόμα.
Κάτι ύπαρχει μέσα σ’όλους μας
Που κλαίει ακόμα.
Δεν στεγνώνουν τα δάκρυα
Όταν πολλαπλασιαστεί το χάος.
Όταν εξαπλωθεί
Σε πρωτοσέλιδα ενημέρωσης,
Παράθυρα χωρίς εξόδους,
Φυλλάδες μυθοπλασίας.
Κάτι ουρλιάζει μέσα μας.
Όταν τα εξωφρενικά νούμερα
Κατευνάσουν,
Να δεις που θα ξεσπάσουμε
Σε αναφιλητά και σε τραγούδια.
Κάτι ουρλιάζει μέσα μου
Ακόμα.
Κι οι λέξεις περιμένουν να
Γεννηθούν
Όπως οι άνθρωποι περιμένουν
Ξανά
Να νιώσουν άνθρωποι
Σ’ένα κόσμο που τώρα πια
Γράφεται με εξισώσεις
Σύμβολα,
Μοιρασμένες
Καρδιές
Όνειρα
Ξεθωριασμένα.
Ξεθωριασμένη αστερόσκονη,
Κάτι,
Κάτι
Ουρλιάζει μέσα σου
Ακόμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ALIROS
08-02-2012 @ 22:36 | ποταμός ::angel.:: ::theos.:: | | anthrakoryxos
08-02-2012 @ 23:29 | Kai xeimaros tha elega!!! | | monajia
09-02-2012 @ 05:58 | Σ’ένα κόσμο που τώρα πια
Γράφεται με εξισώσεις
Σύμβολα,
Μοιρασμένες
Καρδιές
Όνειρα
Ξεθωριασμένα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | prince philip
09-02-2012 @ 07:34 | ::yes.:: ::yes.:: | | AETΟΣ
09-02-2012 @ 08:21 | Κάτι ουρλιάζει μέσα μου
Ακόμα.
Κι οι λέξεις περιμένουν να
Γεννηθούν
Όπως οι άνθρωποι περιμένουν
Ξανά
Να νιώσουν άνθρωποι
Σ’ένα κόσμο που τώρα πια
Γράφεται με εξισώσεις
Σύμβολα,
Μοιρασμένες
Καρδιές
Όνειρα
Ξεθωριασμένα
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
Καλημέρα! | | ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
09-02-2012 @ 21:22 | Χαίρομαι πάντα όταν σε διαβάζω και ας στενοχριέμαι τόσο με αυτά που γράφεις | | kpant2002
09-02-2012 @ 22:26 | υπέροχο...
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
