Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πώς;;;
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130539 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πώς;;;
 
ΠΩΣ το κάνετε αυτό;
ΠΩΣ μπορείτε και κοιμάστε ήσυχοι;
ΠΩΣ μπορείτε και αφήνετε τη χώρα μας να ρημάξει;
ΠΩΣ στερείτε το μέλλον μας;
ΠΩΣ πηγαίνετε στα ραντεβού με τους εταίρους και υπογράφετε την καταδίκη;
ΠΩΣ; ΠΩΣ; ΠΩΣ;
Στο βωμό του κέρδους, του χρήματος, της εύκολης ζωής, της πολυτέλειας και τόσα άλλα "του" και "της"... Αναλογίζομαι τόσο καιρό πώς αντέχετε να σκέφτεστε ότι το όνομά σας ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ να γραφεί σε ένα από τα πιο μελανά σημεία στην ιστορία της Ελλάδας. Προσωπικά θα ένιωθα τόσο βαρύ το χέρι της ιστορίας, που θα έπραττα κατά συνείδηση. ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ: άλλη μια έννοια που τελικά σε πολλούς δεν υφίσταται. Με τις τρέχουσες εξελίξεις όμως αντιλήφθηκα κάτι πιο σπουδαίο. ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ. Ποια Ιστορία; Ποια Ελλάδα; Ποιοι Έλληνες; Ποιον ελληνισμό; Κατακερματίζοντας ένα έθνος και ρίχνοντας το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων κάτω από τα όρια της φτώχειας, αναγκασμένο να παλεύει ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ, ποιος πολίτης θα μάθει Ιστορία, ποιος θα νοιαστεί για την Ελλάδα; Έγιναν τόσοι πόλεμοι και όμως η Ελλάδα παρέμεινε, αν όχι αλώβητη, τουλάχιστον υπερήφανη. Με ένα, δύο, πέντε, δέκα δάνεια όμως φτάσαμε σε σημείο να ξεπουλήσουμε τα ιδανικά μας, να παραχωρήσουμε τα δικαιώματά μας, να καλέσουμε εμείς οι ίδιοι αυτούς που χρόνια εποφθαλμιούν την χώρα και όσα αυτή έχει να προσφέρει, και να τους τη δώσουμε ελαφρά τη καρδία.
Λυπάμαι κύριοι, λυπάμαι. Λυπάμαι γιατί είμαι 29 χρονών και ώρες ώρες μου κλέβετε το χαμόγελο από τα χείλη, όσο κι αν πασχίζω να το διατηρήσω. Στην τελική, μόνο αυτό δεν θα μπορέσει κανένας να μας πάρει, όσες υπογραφές και διαβεβαιώσεις κι αν δοθούν. Λυπάμαι γιατί προσπαθώ να πασχίζω για το καλύτερο και εσείς πετάτε μπροστά μου και μάλιστα ως ελεημοσύνη, το χειρότερο. Λυπάμαι για τους κόπους των γονιών μου, για τα γεροντάκια της διπλανής πόρτας, για το παιδάκι που έρχεται στο σχολείο χωρίς φαγητό γιατί πολύ απλά…ΔΕΝ ΕΧΕΙ. Λυπάμαι για τον άνεργο, λυπάμαι και γι' αυτόν που έχει δουλειά η οποία ίσα ίσα που τον συντηρεί. Λυπάμαι γιατί γεννήθηκα σε μία χώρα με Ιστορία, μεγάλωσα με Αξίες και Ιδανικά και εσείς θέλετε ληστρικά να μου τα αποσπάσετε.
Όχι κύριοι, δεν έκλεψα, δε δωροδόκησα, δεν τα έφαγα μαζί σας, δεν έβαλα μέσον για τίποτε, ΔΕΝ ΣΑΣ ΨΗΦΙΣΑ.
Ας κρατήσουμε τα «ΠΩΣ;», ας αναλύσουμε τα «ΓΙΑΤΙ», ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας, ας δούμε λίγο παραπέρα. Ακόμα κι αν η έννοια της συνείδησης δεν υπάρχει, την ώρα αυτή, παίξτε θέατρο! Φερθείτε σα να είχατε συνείδηση. Συνείδηση . Και δώστε χειροπιαστή ελπίδα στη χώρα. Και δώστε αληθινό μέλλον.

Ναταλία Τσιλίκα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
daponte
10-02-2012 @ 21:32
ο σοφός Σόλων κάπως έτσι τα 'λεγε πριν 2600 χρόνια:

ΥΠΟΘΗΚΗ ΠΡΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ
Η πόλη μας ποτέ δεν θα χαθεί σύμφωνα με τη θέληση

και τη διάθεση του Δία και των μακαρίων αθανάτων θεών.

Γιατί μια τόσο μεγαλόψυχη προστάτιδα, κόρη πατέρα ισχυρού,

η Παλλάδα Αθηνά, έχει τα χέρια της απλωμένα πάω από την πόλη.

Αλλά μόνοι τους οι πολίτες θέλουν να καταστρέφουν

τη μεγάλη πόλη με τις απερισκεψίες τους, παρασρμένοι από φιλοχρηματία,

και ο άδικος νους των αρχόντων του λαού. Είναι επόμενο γι’ αυτούς

εξαιτίας της μεγάλης αλαζονείας να πάθουν πολλά κακά.

Γιατί δεν ξέρουν να συγκρατούν την πλεονεξία και να απολαμβάνουν

τα στρωμένα ευφρόσυνα συμπόσια με κοσμιότητα...

.........

πλουτίζουν παρασυρμένοι σε άδικες πράξεις

.........

και, χωρίς να λογαριάζουν ούτε τα ιερά κτήματα ούτε και τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου,

κλέβουν με αρπακτικές διαθέσεις άλλος από δω και άλλος από κει

και δεν σέβονται τους ιερούς θεσμούς της Δίκης,

η οποία, μολονότι σιωπά, γνωρίζει αυτά, που γίνονται και θα γίνονται και τα παρελθόντα,

και με τον χρόνο συνήθως έρχεται οπωσδήποτε, για να επιβάλλει τιμωρία.

Αυτό φθάνει κιόλας ως αναπόφευκτη συμφορά για όλη την πόλη,

και καταλήγει συνήθως αυτή πολύ γρήγορα σε ατιμωτική δουλεία,

που προκαλεί εμφύλια σύγκρουση και αφυπνίζει τον κοιμώμενο πόλεμο,

ο οποίος συνήθως οδηγεί στον θάνατο πολλούς στο άνθος της ηλικίας τους.

Γιατί εξαιτίας των εχθρών πολύ γρήγορα η πολυαγαπημένη πόλη

κατατρύχεται από πολιτικές ενώσεις, αγαπητές στους αδικοπραγούντες.

Αυτές οι συμφορές περιφέρονται στην πόλη.

Κι από τους φτωχούς

πολλοί φεύγουν σε ξένη χώρα,

πουλημένοι και δεμένοι με εξευτελιστικά δεσμά,

και υπομένουν με καταναγκασμό τις μισητές συνέπειες της δουλείας.

..........
Έτσι μια δημόσια συμφορά μεταβαίνει στο σπίτι του κάθε πολίτη ξεχωριστά.

Και οι αύλειες θύρες δεν μπορούν πια να τη συγκρατήσουν,

αλλά αυτή συνήθως πηδά πάνω από τον περίβολο και βρίσκει οπωσδήποτε

κάποιον, ακόμα κι αν, προσπαθώντας αυτός να αποφύγει το κακό, καταφεύγει στο βάθος των δωματίων.

Αυτά με προτρέπει η ψυχή μου να διδάξω στους Αθηναίους,

ότι η κακή διοίκηση προκαλεί πάρα πολλές συμφορές στην πόλη.
Ναταλία Τς
10-02-2012 @ 21:56
Πραγματικά σοφός...
monajia
10-02-2012 @ 21:56


ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ......

ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΣ................. ::hug.::
Pavlos Melas
10-02-2012 @ 22:25
Πολύ σωστά τα λες.........Η λύση είναι μία κρεμάλες
στους προδότες...........καλό βράδυ Ναταλία
Ναταλία Τς
10-02-2012 @ 23:17
Ευχαριστώ πολύ για το καλωσόρισμα! Καλό σας βράδυ...
Ναταλία...
11-02-2012 @ 10:46
::up.:: ::up.:: ::up.::

kalosorises sthn parea Natalia
Ναταλία Τς
17-02-2012 @ 23:09
Καλώς σας βρήκα, συνονόματη!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο