| |
Όπως κι αν μπορείς να ζήσεις
Ξέχασε και πέταξέ τες
Τις προσωπικές σου κρίσεις
Τις φωτιές που όλο σε καίνε
Και τις φλέβες σου ν' ανοίξεις
Με τα δόντια ξέσκισέ τες
Ξέχνα τις πικρές θυμίσεις
Σκότωσέ τες, σκότωσέ με
Κοίτα γύρω, όλοι μιλάνε
Για σκοτάδια, για τον τρόμο
Πρόλαβε και για κακό τους
Για εσένα μίλησέ μας
Μες στο αίμα σου λουσμένη
Όπως περπατάς και μοιάζεις
Απ' το γέλιο ζαλισμένη
Ξέρνα μας τα όνειρά μας
Δείξε μας που περπατάμε
Τις αξίες που μας δένουν
Τα σημάδια που μας καίνε
Τις ντροπές που μας σωπαίνουν
Δείξε μου κι εμένα πόσο
Δεν υπάρχω πια εμπρός μου
Μόλυνέ με με τα σάπια
Όνειρα που έκανα βιός μου
Κι έτσι βρώμικη, μέσ' στο άιμα
Γύρε δίπλα μου να κάτσεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
