| |
Με σκοτωσες και ουτε που νοιαστηκες
ποσο σ αγαπησα,πως ζουσα για εσενα
με πληγωσες και μονο με παρατησες
αφου δεν εμεινε πια τιποτα να παρεις απο μενα
ακομα ακομα μια προδοσια το φιλι που θα μου δωσεις
μουσκεμενο απο δακρυα μιας πενθημης γιορτης
αλλη μια γνωστη διαδικασια με ενα αντιο με σκοτωνεις
και με κιτρινο μελανι γραφεις τελος,τελος της σκηνης
με δικασες με καταδικασες
ισοβια μοναξια μακρια απο σενα
με πληγωσες και μ εγκατελειψες
στο πατωμα κομματια απο ονειρα σπασμενα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
