| |
| | Μεσα απ'το παραθυρο |  | | |
Εξω απ'το παραθυρο μου, εκτυλισσεται η ζωη
Με καφε και ενα τσιγαρο, θεατης καθε πρωι.
Ανθρωποι με προσπερνανε τοσοι, δεν μου χαρισαν ματια.
Μπολιασμενοι με το αγχος, καποιοι χανονται σποραδικα.
Τρεχουνε τα Πρεπει να προλαβουν που τους διεταξε μια πορνη κοινωνια
Τρεχουνε τα δακρυα και αυτα, που εφυγε το τραινο της ζωης σαν μια ταινια.
Κλαιει η καρδια τους που τελειωνει η ζωη, και δεν την ζησαν.
Κλαιει κ ο ουρανος που τα δεσμα της φυλακης τους δεν τα λυσαν.
Αυλη μιας φυλακης, που τριγυριζουν οι τρελοι, θυμιζει αυτο που ζουνε.
και το παραθυρο του θεατη, θαρρεις πως τους εμποδιζει, να σωθουνε.
Μοιαζει και αυτο σαν καποιο τζαμι που χωριζει τις ζωες μας στα δυο.
Απο τη μια οι φυλακισμενοι,
και απο την αλλη οι συγγενεις τους για το τελευταιο αντιο.
Και το τζαμι στην μεση των δυο, για ασφαλεια, αυτων που φυλανε.
Και το τζαμι θαμπωνει στο κρυο, απ'την ανασα δυο καρδιων που αγαπανε.
Δεν οφελει πια να ζω απ΄την αλλη πλευρα, να ουρλιαζω πονεμενες αληθειες,
τις κραυγες μου για χρονια τωρα πνιγουν πικρα, του παραθυρου μου οι μαυρες γριλιες.
Χρεος μου πια, να σπασει το τζαμι, να αλλαξει η ζωη σας πορεια.
Να σας δωσω φτερα και ενα λουλουδι λευκο, να μυριζει ελευθερια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Αμάλθεια
18-02-2012 @ 13:37 | Είναι άδικο για τη δημιουργία σου το σχόλιό μου..θα επανέλθω αργότερα..αλλά πρώτη φορά σε πετυχαίνω
και τ'όνομά σου έκλεψε την παράσταση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλημέρα Καραμελομένε Χιμπανζτή! | | monajia
18-02-2012 @ 13:49 | ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Mπουρμάς
18-02-2012 @ 17:33 | GEIA SOU RE XIMPATZINE ME TA WRAIA SOU | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
