Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Φωτιάhttp://www.youtube.com/watch?v=oFt6FF0ke2E" />http://www.youtube.com/watch?v=oFt6FF0ke2E">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130727 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φωτιά
 http://www.youtube.com/watch?v=oFt6FF0ke2E
 
Μου είπαν πως στον κόσμο τους τα πάντα είναι ωραία
Παράδεισος το σπίτι μου κι ο ουρανός σκεπή
Δυο τσέπες όλο όνειρα και μια σκιά παρέα
θα φτάσουν για να ζήσουμε την νέα εποχή

Μα είδα ανθρώπους να πεθαίνουν και δίπλα άλλους να γελούν
Είδα παιδιά ν’ ακροβατούνε πάνω σε γυάλινους καιρούς
Είδα τις φλέβες κεντημένες από πανάκριβη χολή
πάνω σε νέους που ρωτούσαν αν είναι ακόμα ζωντανοί

Είδα τον πόλεμο στα μάτια κι όμως δεν ρώτησα γιατί
Είχα γι’ αφέντες εφιάλτες κι όμως δεν ένοιωσα ντροπή
Είδα μια μάνα που κρατούσε ένα της δάκρυ σαν γυαλί
μία σταγόνα περηφάνιας απ’ ένα χάρτινο κορμί

Είδα σημαίες ν’ αναιμίζουν στην πιο ανώφελη γιορτή
γεμάτες κίτρινα εργαλεία που όμως σκούριασαν νωρίς
Επαναστάτες κρεμασμένους στης θεωρίας το σκοινί
κι άλλους να γράφουν ιστορία με το μολύβι της οργής

Είδα και μένα στον καθρέφτη μ΄ ένα χαμόγελο πικρό
να ζητιανεύω μια ελπίδα απ’ έναν κάλπικο θεό
Μια φωνή να μου μιλάει για έναν όρκο ιερό
για όλα αυτά που της χρωστάω αφού με έφερε εδώ..

Γίνανε σύννεφα οι φόβοι των ανθρώπων
και γέμισαν τα μάτια σου με κόκκινη βροχή
Με δάκρυα που θέριεψαν τις θάλασσες της θλίψης
για πάντα σε παγίδεψαν στη ματωμένη γη

Ποιος άνεμος τα όνειρα εδώ θα ξαναφέρει
ν’ ανοίξει τα ολόασπρα της νιότης σου πανιά
Μην είναι η ανάγκη σου που ακόμα σιγοκαίει
και σαν φυσήξει γίνεται η σπίθα σου φωτιά;

Φωτιά ν’ ανάψει ο ήλιος σου, αιώνιο πυροφάνι
να βρει αυτά που έσβησαν στου χρόνου το κερί
Να λάμψουνε τα σύμβολα σαν πρώτα στο λιμάνι
σινιάλο για την άνοιξη που χρόνια καρτερεί….



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 44
      Στα αγαπημένα: 11
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Με τους γιακάδες σηκωμένους και με το βλέμμα χαμηλα
 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-02-2012 @ 08:59
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
monajia
21-02-2012 @ 09:03
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

.............. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ...........
αντικλείδι
21-02-2012 @ 09:31
Μπράβο Γιώργη μου, άξιος πολλών επαίνων, δημιουργία άψογη !!! ::hug.::
AETΟΣ
21-02-2012 @ 09:58
Φωτιά ν’ ανάψει ο ήλιος σου, αιώνιο πυροφάνι
να βρει αυτά που έσβησαν στου χρόνου το κερί
Να λάμψουνε τα σύμβολα σαν πρώτα στο λιμάνι
σινιάλο για την άνοιξη που χρόνια καρτερεί….

ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!

Καλημέρα Γιώργο!

despoina lira
21-02-2012 @ 10:16
Είδα τον πόλεμο στα μάτια κι όμως δεν ρώτησα γιατί
Είχα γι’ αφέντες εφιάλτες κι όμως δεν ένοιωσα ντροπή
Είδα μια μάνα που κρατούσε ένα της δάκρυ σαν γυαλί
μία σταγόνα περηφάνιας απ’ ένα χάρτινο κορμί
υπεροχο Γιωργο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
21-02-2012 @ 10:32
Μπραβο Γιωργο Υπεροχο ολο !!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Pavlos Melas
21-02-2012 @ 11:43
Ποιος άνεμος τα όνειρα εδώ θα ξαναφέρει
ν’ ανοίξει τα ολόασπρα της νιότης σου πανιά
Μην είναι η ανάγκη σου που ακόμα σιγοκαίει
και σαν φυσήξει γίνεται η σπίθα σου φωτιά;

Φωτιά ν’ ανάψει ο ήλιος σου, αιώνιο πυροφάνι
να βρει αυτά που έσβησαν στου χρόνου το κερί
Να λάμψουνε τα σύμβολα σαν πρώτα στο λιμάνι
σινιάλο για την άνοιξη που χρόνια καρτερεί….

Καλημέρα Γιώργο υπέροχο όλο!!!!!!!!!!!!!!!!!
eythis
21-02-2012 @ 12:41
Φωτιά ν’ ανάψει ο ήλιος σου, αιώνιο πυροφάνι
να βρει αυτά που έσβησαν στου χρόνου το κερί
Να λάμψουνε τα σύμβολα σαν πρώτα στο λιμάνι
σινιάλο για την άνοιξη που χρόνια καρτερεί….....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Εξαιρετική δημιουργία Γιώργο ...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλό μεσημέρι φίλε μου
Αμάλθεια
21-02-2012 @ 12:51
Το ποίημά σου είναι σαν σκέψη που ξεκινά από
παιδικά μονοπάτια όπου όλα παρουσιάζονται όμορφα
και είναι προστατευμένα...
Μετά απότομα η σκέψη γίνεται ανήσυχη,έφηβη που ανακαλύπτει τον κόσμο και κάποιες ασχήμιες του..πόλεμο και επαναστάτες του καναπέ...
Η σκέψη ενηλικιώνεται όταν κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και έρχεσαι αντιμέτωπος με το εγώ σου...εκεί είναι τα δύσκολα..
Κλείνεις με την ελπίδα της αναζωπύρωσης..ανάγκη για αισιοδοξία..
Μου άρεσε πάρα πολύ!!!!και το τραγούδι που διάλεξες
συνοδεύει υπέροχα το ποίημά σου!! Καλησπέρα!!
citizen
21-02-2012 @ 13:49
εξαιρετικό ποίημα αγαπητέ Γιώργο!

"να ζητιανεύω μια ελπίδα απ’ έναν κάλπικο θεό"
::1255.::
Nikos Krideras
21-02-2012 @ 13:56
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
citizen
21-02-2012 @ 14:29
νομίζω ότι αυτό το τραγούδι στοιχειώνει το ποίημα σου...

http://artmaniac53.blogspot.com/2012/02/1949-2012.html

::wink.::
viki72
21-02-2012 @ 14:51
Γίνανε σύννεφα οι φόβοι των ανθρώπων
και γέμισαν τα μάτια σου με κόκκινη βροχή
Με δάκρυα που θέριεψαν τις θάλασσες της θλίψης
για πάντα σε παγίδεψαν στη ματωμένη γη.

Υπέροχη γραφή....
Μπράβο σου Γιώργο!!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
elena351
21-02-2012 @ 16:29
::love.:: Είσαι πολύ μπροστά σε βήματα .....δεν μπορώ να σε φτάσω!!!! Έτσι ακριβώς όπως έγραψες σε κάποιο στιχοσχόλιο ...!! ::love.:: Νά' σαι καλά Γιώργο και να είσαι πάντα το ίδιο δημιουργικός !!Σε ευχαριστούμε θερμά για τα καλά σου λόγια στη δημιουργία της Πελαγίας !!! ::hug.::
Sofitsa
21-02-2012 @ 17:02
Έξοχον!
psixopedi
21-02-2012 @ 17:21
ωραία ανακεφαλαίωση του κόσμου
το θέμα είναι τι θα κάνουμε για όλα αυτά
ALIROS
21-02-2012 @ 18:16
Γίνανε σύννεφα οι φόβοι των ανθρώπων
και γέμισαν τα μάτια σου με κόκκινη βροχή
Με δάκρυα που θέριεψαν τις θάλασσες της θλίψης
για πάντα σε παγίδεψαν στη ματωμένη γη ::angel.:: ποίηση!
στίχος
21-02-2012 @ 18:25

..τα γραπτά σου πάντα μια ολοκληρωμένη διαδρομή..!
φωτιά - σινιάλο..........εξαιρετικά εμπνευσμένο όλο..!!!
Antony-P
21-02-2012 @ 18:35
Πολύ δυνατό ::up.::
maniauri
21-02-2012 @ 22:08
Είσαι μεγάλος ποιητής και ..... ψυχαναλυτής !!!!!!!!!!!!!!!::1255.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::1255.::Καλό βράδυ πολυαγαπημένε μου φίλε

love2dance
22-02-2012 @ 00:41
Φωτιά ν’ ανάψει ο ήλιος σου, αιώνιο πυροφάνι
να βρει αυτά που έσβησαν στου χρόνου το κερί
Να λάμψουνε τα σύμβολα σαν πρώτα στο λιμάνι
σινιάλο για την άνοιξη που χρόνια καρτερεί….

::up.:: H fwtia tis dimiourgias kaiei mesa sou...omorfa... ::up.::
gsarisg
22-02-2012 @ 13:48
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΓΙΩΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ..............ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΚΠΛΗΣΕΙΣ........... ::up.:: ::yes.:: ::up.:: ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ......
Βασίλης Μ.
22-02-2012 @ 14:28
Φοβερές εικόνες!!!!!!!!!!!!!
Γύρω μας βρίσκονται…!!!!!!!!!!!!!!!!
Καταπληκτικό!!!!!!!!!!
Την καλησπέρα και το σεβασμό μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Spartinos
22-02-2012 @ 14:57
::up.:: ::up.:: ::up.::
μπρουχίτα
22-02-2012 @ 17:05
κάθε σου δημιουργία και μια ιστορία,
μέσα στην οποία όλοι διακρίνουμε
και κάτι από τον εαυτό μας.
κι αυτό το δίστιχο κορυφαίο:
"Είδα και μένα στον καθρέφτη μ΄ ένα χαμόγελο πικρό
να ζητιανεύω μια ελπίδα απ’ έναν κάλπικο θεό"..
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
22-02-2012 @ 18:03
Γιώργο μου είναι απίστευτο......... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
μηχανοδηγος
22-02-2012 @ 19:19
http://youtu.be/RJWq9hulrFo
::angel.:: ::blush.:: ::whist.::
ierapostolos
22-02-2012 @ 21:31

......Είδα και μένα στον καθρέφτη μ΄ ένα χαμόγελο πικρό
να ζητιανεύω μια ελπίδα απ’ έναν κάλπικο θεό......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Χωρίς λόγια. Πολλά-πολλά Μπράβο.
http://www.youtube.com/watch?v=TXkqkKpQDpk&feature=related
XARMOLYPH
22-02-2012 @ 22:26


...Είδα τον πόλεμο στα μάτια κι όμως δεν ρώτησα γιατί
Είχα γι’ αφέντες εφιάλτες κι όμως δεν ένοιωσα ντροπή
Είδα μια μάνα που κρατούσε ένα της δάκρυ σαν γυαλί
μία σταγόνα περηφάνιας απ’ ένα χάρτινο κορμί...


...εξαιρετικό!



ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
22-02-2012 @ 23:43
Φωτιά ν’ ανάψει ο ήλιος σου, αιώνιο πυροφάνι
να βρει αυτά που έσβησαν στου χρόνου το κερί.......ο ήλιος ...το φώς δεν χάνονται....αναμμένα και βρίσκουν το δρόμο που έχουμε χάσει.....εξαίσιο Γιώργη!!!!!!!!!! ::hug.:: ::theos.::
adespotoi
23-02-2012 @ 14:53
Μεγαλούργησες φίλε Γιώργη.

http://youtu.be/-ydi2JqsGTc
apelsini
24-02-2012 @ 09:58
::up.:: :πολλά θαυμαστικά ::up.::
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
24-02-2012 @ 11:08
Να λάμψουνε τα σύμβολα σαν πρώτα στο λιμάνι
σινιάλο για την άνοιξη που χρόνια καρτερεί….

Υποκλίνομαι !!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
Rannia . k
24-02-2012 @ 11:55
Εξαιρετικό Γιώργο!!!
Καλό μεσημέρι και ένα όμορφο τριήμερο!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
malkon64
24-02-2012 @ 13:42
Είδα μια μάνα που κρατούσε ένα της δάκρυ σαν γυαλί
μία σταγόνα περηφάνιας απ’ ένα χάρτινο κορμί


Εξαίσιο ΟΛΟ ..........!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλό Απόγευμα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
poetryf
26-02-2012 @ 23:05
Γιώργο..... ::theos.::
jota gerogiorgi
29-02-2012 @ 20:03
οπως πάντα Γιώργο ::love.:: ::love.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
29-02-2012 @ 23:01
Ωραίο!
::hug.::
mustiriaupar3i
01-03-2012 @ 23:20
::up.:: ::up.:: ::up.:: ωραίο!!!
Dimitri Favvas
02-03-2012 @ 04:25
Το διάβασα και το ξαναδιάβασα. Υπέροχο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
05-03-2012 @ 17:42
::4076.::
Δεν έχω λόγια..... από τα κορυφαία.....
Μίνα Παπανικολάου
09-03-2012 @ 17:45
"Να λάμψουνε τα σύμβολα σαν πρώτα στο λιμάνι
σινιάλο για την άνοιξη που χρόνια καρτερεί…."..!!!!!!

::up.:: ::yes.::
marico butterfly
14-03-2012 @ 16:43
Υπέροχο...... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Tessi
26-04-2012 @ 10:13
::up.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο