| |
Σκοτώνω τις στροφές…
στην πυρίτιδα των ματιών σου…
εκλιπαρείς…
ν’ ακολουθούν...την αίρεση της άκρης σου…
στην άκρη βρίσκεσαι…
απλώνεις...εκπνοές στο κέντρο…
μαγνητίζεις…
παρα-πλανείς…
εκλιπαρείς…
ερεθίζεις…
με στείρους οργασμούς…
χαραμάδες στα στήθη σου…
ξεκούρδιστες νότες οι παλμοί…
λιώνεις τους θνητούς…
περ-πατάς στο αίμα τους…
δεν είσαι πουθενά…
το Τέλος βαφτίζεις αγάπη…
την Οργή έρωτα…
αυτό-Τιμωρείσαι…
σκαρφαλώνοντας στο βάθρο του θανάτου…
εκποιείσαι…
σαν πόρνη πολυτελείας…
σε πεινασμένους…
ρακένδυτους…
επαίτες….
κι εσύ…
το ονομάζεις δόξα…
κι εγώ…
ναυάγιο…
μιας ατημέλητης «ζωής»…
σκοτάδι…
στ’ αειθαλή μάτια σου…
που ψευδίζουν…
άκυρες εικόνες…
βυθισμένες…
σε φτηνά χρώματα…
μιας πρόστυχης πλάνης…
ρετάλια ξεπεσμένα…
στην άκρη…
σ’ έναν κάδο ανακύκλωσης…
πεθαίνεις…
σε σκεβρωμένα όνειρα…
άηχη…
σαν θάνατος…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
