| |
Παιδί είσαι συ της λησμονιάς, παίχτης της απορίας,
Της πίκρας μας παρηγοριά, της πλήξης μας η ομορφιά.
Παιδί εσύ, ω μακρινό, της ίδιας μας πατρίδας,
Των ξένων γάργαρο νερό, της ξενιτιάς ακτίνα που λάμπει
Κι ακτινοβολεί σ' τού καθενός μας την πληγή.
Παιδί 'σαι συ του έρωτα, αστέρι των αισθήσεων,
Καρπός του δέντρου της ζωής, δέκτης των παραισθήσεων.
Παιδί εσύ, ω μακρινό, της ίδιας μας πατρίδας,
Των ξένων γάργαρο νερό, της ξενιτιάς ακτίνα που λάμπει
Κι ακτινοβολεί σ' τού καθενός μας την πληγή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
