| |
scarlet1977
04-03-2012 @ 22:51 | ::cry.:: | | citizen
04-03-2012 @ 23:12 | "αφού εγώ προτίμησα να τα απαρνηθώ!"
ό,τι αγαπάμε πραγματικά του παρέχουμε ελευθερία! Απόλυτη!
"τώρα τα στέλνω μακριά, μη και δικαιωθούνε."
Πάλι δικά σου θα είναι Γιάννη...απλά σε κοιτάνε αυτά τώρα!"
" και γέμισε τους ουρανούς, πολύχρωμα μπαλόνια."
τι ωραία εικόνα! Ένας ουρανος γαλάζιος με πολυχρωμα μπαλόνια!
Λοιπό αγαπητέ φίλε αυτό το ποίημα σου χρήζει οπτικοποίησης (δεν λεω τη λέξη βίντεο...καποιος θα με κουτουπώσει...χαχαχα!)
Κάποια στιγμή θα σου το φτειάξω(όχι μακρυνή)
Συγχαρτηρια για το αριστουργηματικό ποίημα και τις εικόνες που μας χαρισες!
Προσωπικά ειμαι υπεύθυνος για την επιστροφή σου στους στιχους και σου υπόσχομαι οτι δεν θα το μετανοιώσεις!
::1255.:: ::1255.:: ::1255.:: | | Αγνή
05-03-2012 @ 01:38 | υπέροχο...
ειδικά αυτή η έκφραση...ανίκανος να σταθεί δίπλα τους...
με πόνεσε κυριολεκτικά.. | | monajia
05-03-2012 @ 06:04 | Ίσως και συγχωρέσουνε την τραγική εικόνα
ενός ανθρώπου δύσμοιρου, που τα ταλαιπωρεί
που ήτανε ανίκανος δίπλα τους να σταθεί
και γέμισε τους ουρανούς, πολύχρωμα μπαλόνια.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | μπρουχίτα
05-03-2012 @ 20:27 | μίλησες μέσα μου..
μα τέτοιες αλήθειες χαρακώνουν την ψυχή..
"πολύχρωμα μπαλόνια"..
σαν μικρά παιδιά, που εγκαταλείφθηκαν να ανεμίζουν άσκοπα.. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
