| |
Ανέβα στης ελπίδας το καράβι
που είναι, ένα σκαρί παντός καιρού
ν’ αφήσεις στ’ Αυγουστιάτικο φεγγάρι,
να ταξιδέψει τ’ όνειρα σου αλλού.
Και ίσως ξαφνικά, ένα μελτεμάκι
που σκαπετίσει μύτη απ’ το βοριά
σου κάνει ευχάριστο το ταξιδάκι
αναπτερώσει, δροσερά η καρδιά.
Ανέβα σ,’ ένα λιόφωτο αστέρι
πριν πέσει, για να κάνεις μια ευχή
πιάσε μπροστά στη ποιο ωραία θέση,
τα νιάτα ,μοιάζουν πάντα, με γιορτή.
Απτόητα ,συνέχισε να τρέχεις
ενάντια, σ’ αέρηδες …οργής
κράτα ορθούς ποτέ μην αποθέσεις
τους στυλοβάτες, μιας ενάρετης ζωής .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
