Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η Μοίρα του Φάρου…
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Μοίρα του Φάρου…
 ίσως να ταιριάζει καλύτερα "ο Ερωτας του Φάρου"
 
Κι ήταν η μοίρα του αυτή,
το κύμα να του φέρει,
ένα σκαρί που ο άνεμος κι η αλμύρα το’ χαν πνίξει,
Να τ’ οδηγήσει απάνεμα, πριν γίνει ένα ρημάδι.
Σ’ ένα λιμάνι ασφαλές, ανάσα για να πάρει.
Και σαν μερέψει ο καιρός ν’ απλώσει τα πανιά του,
πάλι στη θάλασσα να βγει με τόλμη και καμάρι!

Όνειρο ήταν νόμιζε, μα ήταν η αλήθεια!
μεγάλη σαν τον στεναγμό, που έπνιγε
στα βράχια..
και κάθε βράδυ σπάραζε, που ο έρωτας τον βρήκε.

Αν είχε μάτια, θα ’κλεινε σφιχτά σε εικονοστάσι..
Αν είχε γόνατα γυμνά, τώρα θα ‘χαν πληγιάσει..
με αναθήματα ψυχής παράκληση αλυχτούσε..
κι ονειρευόταν τις αυγές τον δρόμο πως σφαλούσε…

Φίλους αν είχε, τον Καιρό.. τα Κύματα, τ’ Αγέρι..,
φουρτούνα θα σηκώνανε σαν χάρη το ζητούσε;
Κι όλο κουβέντα έπιανε, μπας και τον συμπαθήσουν.
Μα σκέψεις μέναν όλα αυτά και δάκρυα πετρωμένα..

Τη νύχτα έκλαιγε κρυφά που η όμορφη φρεγάτα
ετοιμαζότανε να βγει, ξανά μες τα πελάγη..
Μέρα τη μέρα έβλεπε τα ξύλα να γυαλίζουν,
νύχτα τη νύχτα ένιωθε η ζήλια πως ζυγώνει..

Την είδε όμορφη πολύ μπρος του να αρμενίζει..
ένα πρωί που ετοίμαζε, τα όμορφα πανιά της.
και στη θολούρα του μυαλού, του πόνου και της ζήλιας,
έσπασε κείνη η κλωστή, που η Λάχεσις κρατούσε..

Ήτανε δείλι σκοτεινό που η όμορφη Φρεγάτα
αποφασίζει να βρεθεί στο αφρισμένο κύμα..
Κείνο το δείλι ήτανε, που Κύμα κι Αγέρας,
τα χέρια αποφασίσανε να δώκουν με το Φάρο..

..και φιλαράκι κάμανε τον δύστυχο τον έρμο,
που μες την έκδηλη χαρά και μες το άγριο κλάμα,.
η Ζήλια τρύπωσε μ’ ορμή και του ‘μπηξε τα δόντια..

Σφαλεί ο Φάρος μονομιάς το δρόμο της καλής του.
Σφαλεί το φως. .τις ενοχές.. χωρίς ντροπή, με πάθος!
κι απά στα βράχια έκαμε κομμάτια την καλή του.
Και από τότε βάφτηκε κόκκινος σαν το αίμα …
Και από τότε στοίχειωσε βαθιά ως τα θεμέλια.

Στέκει με ήλιο, με βροχή, ακοίμητος φρουρός της.
Εκεί μπροστά του στο βυθό, για πάντα τη φυλάει.

Κανένανε δεν άφησε, ποτέ να πλησιάσει..
Κανείς ποτέ δεν τόλμησε, να πάει να την ψάξει…




Ιούλιος 2008



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

tchatzoglou@yahoo.gr
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
21-03-2012 @ 10:02
::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia
21-03-2012 @ 10:40
Όνειρο ήταν νόμιζε,
μα ήταν η αλήθεια!
μεγάλη σαν τον στεναγμό, που έπνιγε
στα βράχια..
και κάθε βράδυ σπάραζε
που ο έρωτας τον βρήκε.

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ierapostolos
21-03-2012 @ 11:47
.....
.....Στέκει με ήλιο, με βροχή, ακοίμητος φρουρός της.
Εκεί μπροστά του στο βυθό, για πάντα τη φυλάει.
Κανένανε δεν άφησε, ποτέ να πλησιάσει..
.. κανείς ποτέ δεν τόλμησε, να πάει να την ψάξει…...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημέρα.
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-03-2012 @ 14:13
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Antony-P
21-03-2012 @ 16:25
Πολύ ωραίο
::up.:: ::up.:: ::up.::
petrwnas
21-03-2012 @ 18:06
καλησπέρα !!! πολύ ωραίο !!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΜΝΗΜΩΝ
21-03-2012 @ 20:36
Θαλασσινό και τρυφερό ίδια παραμυθένιο
σαν άγγιγμα ερωτικό με στίχο μεταξένιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::love.:: ::love.:: ::love.::

Το διάβασα και το ξαναδιάβασα και θα το ξαναδιαβάσω.......
aridaios
22-03-2012 @ 00:27

Τη νύχτα έκλαιγε κρυφά που η όμορφη φρεγάτα
ετοιμαζότανε να βγει, ξανά μες τα πελάγη.. ::theos.::
Τι γλυκοοοοοοοοοοοο...
Τι τρυφεροοοοοοοοοο...
Ευγε

Φιλακια απο την Φλωρινα ::kiss.:: ::kiss.::
Sofitsa
22-03-2012 @ 09:47
Πάρα πολύ ωραίο!!!
adespotoi
25-03-2012 @ 19:19
Αν είχε μάτια, θα ’κλεινε σφιχτά σε εικονοστάσι..
Αν είχε γόνατα γυμνά, τώρα θα ‘χαν πληγιάσει..
με αναθήματα ψυχής παράκληση αλυχτούσε..
κι ονειρευόταν τις αυγές τον δρόμο πως σφαλιούσε…

όμορφο το πεζοτράγουδο σου!!!!!!!!!!!!
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
28-03-2012 @ 21:59
Όμορφη η ιστορία σου

::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Ταξιαρχης
15-08-2012 @ 22:32
αυτο ειναι πραγματικα πολυ ομορφο. μου θυμιζει τον ανθρωπο του καβου. ::up.::
Ταξιαρχης
15-08-2012 @ 22:32
θα το ονομαζα ο ερωτας του φαρου
Μαυρομαντηλού
30-12-2013 @ 18:39
ΜΑ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΑΚΡΟΝ
ΣΤΟ ΑΚΡΟΤΑΤΟΝ
ΣΤΟ ΑΚΡΑΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑ ΕΝΑΣ ΦΑΡΟΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ .... ΑΚΡΑΙΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΚΡΑΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::kiss.:: ::kiss.::

ΜΠΡΑΒΟ ΦΑΡΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΒΥΡΩΝ
30-12-2013 @ 18:43
::theos.:: ::xmas.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο