| |
Σκέφτομαι, πως ίσως κάπου και να σε'χω συναντήσει...
Ίσως το βλέμμα μας διασταυρώθηκε τυχαία
καθώς οι συρμοί του εφήμερου
μας έπαιρναν σε αντίθετες κατευθύνσεις
Ίσως πάλι, με είδες να διασχίζω τρέχοντας το δρόμο
κρατώντας κίτρινη ομπρέλα
στον καταιγισμό των σκέψεων
Ίσως και να μου χαμογέλασες...
Ή μπορεί κάποτε να τύχε να σκύψουμε
πάνω απο το ίδιο άνθος
περιδιαβαίνοντας τον κήπο των θλίψεων
και οι ανάσες μας να μπλέχτηκαν ηδονικά
Ίσως να άπλωσες το γέλιο σου
στα κλαδιά του δέντρου
που έγειρα να κοιμηθώ
και τα όνειρά μου γέμισαν
μικρά κατακκόκινα αστέρια
Ίσως δεν σε συνάντησα ακόμα
γιατί ίσως δεν υπάρχεις...
Όμως η προσμονή σου γεμίζει τις μέρες μου μουσικές
και τις νύχτες μου αρώματα...
Έχω άναγκη να υπάρχεις...
Αλλιώς το σώμα αυτό
θα μείνει να σημαίνει μιαν Άνοιξη
που δεν έφτασε ποτέ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
