Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Παλίρροια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130934 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παλίρροια
 
Ακριβή ερωμένη γεμάτη ρυτίδες
σε είδα να γνέφεις στη νιότη μου
εδώ, στις ακτές των ημερών μου.

Ερχόσουνα έφευγες κύμα σωστό
τις άκρες μου έβρεχες, την ψυχή
μου κρατούσες στεγνή-γιατί;


Κι ήταν το φως ωραίο μενεξεδί
και τα σύννεφα ανάλαφρα σαν άχνη.

Έμοιαζαν όλα σα να μην κύλησε
ό χρόνος ποτέ ,έμοιαζαν όλα σα να
ήμουν ο ίδιος έφηβος
που κάποτε ανακάλυπτε τις
ομορφιές που απλόχερα χαρίζει
η πλάση στην ψυχή των ανθρώπων.


Στην ψυχή των ανθρώπων που δίχως
τα θαύματα αυτά, μένει ορφανή κι
άπραγη.

Μένει ανίδεη κι ερωτηματική.

Δεν καταλαβαίνει και κάθε φορά
κερδίζει μόνο ένα σεντόνι τρόμου
κι άλλο ένα μετά και, δε σταματά
ποτέ ο φόβος να μεγαλώνει, μέχρι
που γίνεται ματιά.


Ούτε τότε, ούτε τώρα, ποτέ δεν
προσευχήθηκα μηδέ δεήθηκα εμπρός
στο θαύμα.
Μόνο να χαίρομαι γνώριζα , να
χαίρομαι και να ρουφώ ότι πάντα
θεωρούσα πως ήτανε δικό μου.

Όλα.

Και τη Θάλασσα.
Και εκείνο το δέντρο.
Και το άνθος το μαβί που φύτρωσε
με θράσος σ' ένα σπασμένο κεραμίδι.


Η σαύρα που κοιτά στρέφοντας
απότομα την κεφαλή.

Η βάρκα που γέρασε στην ίδια
παραλία, βουβή, θωρώντας το
θάνατο των ψαράδων.

Οι σκάλες που κατεβαίνουν στο
νερό, το ένα καφενείο και οι
αντίλαλοι από τις φωνές του
θέρους σαν έρχεται ο χειμώνας.


Ονειρεύομαι ένα βράδυ, να κατέβω
κάτω στο μικρό λιμάνι.

Θα λύσω έναν-έναν όλους τους
κάβους, θ' αφήσω τις βάρκες να
φύγουν χαϊδεμένες από το ρεύμα
γλυκά, ξυλάρμενες να πάνε
μεσοπέλαγα και να πεθάνουν όπως
τ' αξίζουν.


Ακριβή ερωμένη γεμάτη ρυτίδες σε
είδα να γνέφεις στη νιότη μου
εδώ, στις ακτές των ημερών μου.


Μιας που η θάλασσα είναι αυτή που
ποτέ δεν υποκύπτει.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MARGARITA
26-11-2005
Εξαιρετικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Tilt
26-11-2005
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός της κλοπής των στίχων σας !
ilianthos
26-11-2005
Γιώργο Πίττα ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ !!!
george
27-11-2005
...καλημέρα Σας...ευχαριστώ, αλλά …το κοιτάω ξανά και ξανά, έχει κάποια καλά στοιχεία μα έχει δουλειά ακόμα τελικά όπως το είδα σήμερα το πρωί. Βιάστηκα να το ανεβάσω. Πρέπει να ξαναμπεί στο «φούρνο»….
Μπάμπης
27-11-2005
καλημέρα , θέλω να σε ρωτήσω δύο πράγματα .1) Αισθάνεσαι οτι η συμμετοχή στο σάιτ είναι πηγή έμπνευσης? 2)το έχεις κατοχυρωμένο αυτό? :-)
BonnieJo
27-11-2005
("Undertow" στίχοι-μουσική: Leonard Cohen, άλμπουμ: Dear Heather) I set out one night
BonnieJo
27-11-2005
I set out one night when the tide was low/There were signs in the sky/ But I did not know I'd be caught in the grip Of the undertow/ Ditched on a beach where the sea hates to go/With a child in my arms and a chill in my soul/And my heart the shape Of a begging bowl
george
27-11-2005
πηγή έμπνευσης; δεν ξέρω...δεν προσπάθησα ποτέ στη ζωή μου να ορίσω τις πηγές έμπνευσης και ούτε θα προσπαθήσω....τα πάντα είναι , μα τα πάντα ''πηγή έμπνευσης''....2) όχι. δεν το έχω κατοχυρώσει...Φοβάμαι πως στη ζωή μου γενικώς, δεν κατοχύρωσα ποτέ τίποτα. Κατά συνέπεια, ούτε ότι γράφω-εκτός από ότι έχει εκδοθεί. // Ιωάννα...πόσο πολύ τον αγαπώ τον Cohen...από έφηβος τον ακούω...
elena4
27-11-2005
Γιώργο είναι πανέμορφο!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
27-11-2005
Τα σεβη μου !!!!!!!!!
annaΤi
27-11-2005
ναι, φταίει που είναι υποτακτική από την φύση της.... βρίσκεται στην πιο χαμηλή θέση της επιφάνειας, εξ' ορισμού.... (και στην πιο ψηλή των αφανών.... την ίδια στιγμή ;- ))) ) Πανέμορφο... ειδικά τα σημεία τα της ψυχής...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο