Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: καλημέρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269369 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 καλημέρα
 
όλα της μέρας τα στοιχεία τα κάνω στίχους
κι έτσι τ’ ανήμερα του νου μου εξημερώνω
πετώντας πάνω απ’ τον χώρο και το χρόνο
τους συμπαγείς διαπερνώ μέσα μου τοίχους

κι όπως με παίρνει το ύψος κι όπως ανεβαίνω
κι ως κολυμπώ μες τη σιγή και τη γαλήνη
πλάι μου πλέει νωχελικά γυμνή η σελήνη
κι ένα καράβι κίτρινα άστρα φορτωμένο

περνώντας πάνω απ’ του ηφαιστείου σου τον Κρατήρα
χωρίς να πνίγομαι απ’ τις αναθυμιάσεις
μες στο σκοτάδι σαν να βλέπω φως σπινθήρα
κι εσένα που διστάζεις να με πλησιάσεις

και σου μιλώ με λόγια απλά: « μη με φοβάσαι
το χει απ’ τη φύση του το σώμα να παλιώνει
μονάχα αυτό που ζήσαμε μαζί δε λιώνει
αιώνια μου χες τάξει αγάπη , δεν θυμάσαι»;

Ξυπνώ. Καινούρια πήρε ν’ ανεβαίνει μέρα
Κι όπως του ήλιου στραφταλίζει το μπακίρι
Κλείνω τ’ ονείρου μου ξανά το παραθύρι
Και λέω δειλά στον εαυτό μου …καλημέρα





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
love2dance
31-03-2012 @ 21:01
Κι όπως του ήλιου στραφταλίζει το μπακίρι
Κλείνω τ’ ονείρου μου ξανά το παραθύρι
...κ καλημερα...μπραβο ::yes.::
monajia
31-03-2012 @ 21:50
Ξυπνώ. Καινούρια πήρε ν’ ανεβαίνει μέρα
Κι όπως του ήλιου στραφταλίζει το μπακίρι
Κλείνω τ’ ονείρου μου ξανά το παραθύρι
Και λέω δειλά στον εαυτό μου …καλημέρα

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΝΑΜΠΕΛ
31-03-2012 @ 22:06
και σου μιλώ με λόγια απλά: « μη με φοβάσαι
το χει απ’ τη φύση του το σώμα να παλιώνει
μονάχα αυτό που ζήσαμε μαζί δε λιώνει
αιώνια μου χες τάξει αγάπη , δεν θυμάσαι»;
!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΟΟΟΟ ΟΛΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ξυπνώ. Καινούρια πήρε ν’ ανεβαίνει μέρα
Κι όπως του ήλιου στραφταλίζει το μπακίρι
Κλείνω τ’ ονείρου μου ξανά το παραθύρι
Και λέω δειλά στον εαυτό μου …καλημέρα
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΤΕ ΚΙ ΑΠ'ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!
::love.:: ::love.:: ::love.::
ierapostolos
31-03-2012 @ 22:46
......το χει απ’ τη φύση του το σώμα να παλιώνει
μονάχα αυτό που ζήσαμε μαζί δε λιώνει......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Antony-P
01-04-2012 @ 05:56
::up.:: ::up.:: ::up.::
μπρουχίτα
01-04-2012 @ 18:00
καταπληκτικό φινάλε, χρήστο.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο