ΛΥΔΙΑ_Θ
04-04-2012 @ 23:18 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ::theos.:: ::hug.:: | |
Δρεπάνι
04-04-2012 @ 23:18 | Μελανχολικό αλλά καλό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Γιάννης Ποταμιάνος
04-04-2012 @ 23:33 | κι όσο ο χρόνος μ' έφερνε σε νέα μονοπάτια,
τα χείλη τα βελούδινα στη σκέψη συντροφιά
τα είχα και τα φύλαγα στης σκέψης τα ντουλάπια
σαν θησαυρό που βρίσκεται στη ζήση μια φορά
Ωραιότατο!!
Καλό βράδυ Δημήτρη
::yes.:: ::yes.:: | |
apelsini
05-04-2012 @ 00:09 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Antony-P
05-04-2012 @ 04:00 | Θαυμάσιο
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ο Γέροντας
05-04-2012 @ 04:50 | Τα χείλη τα βελούδινα δεν ξέχασα ποτέ μου
τα άγγιξα και ρίγησα για πρώτη μου φορά ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
nuxtolouloudo
05-04-2012 @ 06:15 | Γοητεία κ απογοήτευση..
Έτσι είναι η ζωή..!
Γράφεις πολύ όμορφα Δημήτρη.
Καλή σου μέρα. | |
Δρεπάνι
05-04-2012 @ 06:18 | Καλημέρα κ. Φάβα, τι μου κάνετε, είστε καλά;;; να σας πω κι εγώ αλήθεια στο περίπου γνώριζα τι θα πει γκουρού ή γκούρου.
Από την ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ σημαίνει Σεβαστός και είναι ο Πνευματικός Δάσκαλος του Ινδουισμού ένα πρόσωπο που πιστεύεται από τους οπαδούς της θρησκείας αυτής πως έχει φθάσει στην εσώτερη φώτιση ή έστω έχει προχωρήσει πολύ προς τον τελικό σκοπό.
Έργο του Γκουρού είναι να μελετήσει προσεκτικά την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία των μαθητών του και να καθορίζει για τον καθένα από αυτούς, την κατάλληλη μέθοδο Προσήλωσης. Αν και πολλοί Ινδοί επισκέπτονται συχνά ένα Γκουρού για να τον ακούσουν να απαγγέλλει και να σχολιάζει τα ιερά κείμενα, εντούτοις, για μια επιτυχή μαθητεία στον Γιόγκα, πρέπει ο μαθητής να ακολουθήσει τις διδασκαλίες του Γκουρού με πίστη, υπακοή και απόλυτη αυτοεγκατάλειψη.
Έτσι λοιπόν εσκέφθην να σας μεταφέρω τα όσα διάβασα μιας κι εσείς ασχολείστε με την ποίηση, ίσως και επαγγελματικά, διότι ως γνωρίζετε είναι εν χρήσει και μερικαί τιναι λέξεις ξέναι προς την ημετέραν γλώσσαν μας αι οποίαι χρησιμοποιούνται δια την συγγραφήν ποιημάτων και γενικώς δια την οιανδήποτε συγγραφήν εν λόγω.
Εχάρην που ομιλήσαμε και έίχαμε μίαν πρώτην επαφήν και σας γνωρίζω ότι σας διαβάζω μεθ' υπολήψεως και σας θαυμάζω!!!
Με τιμή Δρεπάνι........
| |
monajia
05-04-2012 @ 06:51 | ΥΠΕΡΟΧΟ...........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Aνδρέας Lark
05-04-2012 @ 07:58 | ...απλός λόγος, ωραίες εικόνες, συναίσθημα που δεν οδηγεί το χέρι (έλλειψη μελοδραματισμού) αλλά προσφέρει το πρώτο υλικό και μια γλώσσα πηγαία, σαν να εκπορεύεται μέσα απ' την καρδιά τη θέση της οποίας οι άνθρωποι δεν τη γνωρίζουν αλλά αυτό το γραπτό την αγγίζει, την ανιχνεύει μ' ένα τρόπο σχεδόν θεϊκό...
!!! | |
Antonia
05-04-2012 @ 09:32 | κι η τύχη αναπάντεχα μου τάφερε μια μέρα
στο δρόμο που περπάταγα, δυο βήματα μπροστά
μα σαν ξανά τα γεύτηκα έχασα την ιδέα
για κείνο το βελούδο τους που δεν υπάρχει πια
συμβαίνει συχνά άλλο να έχουμε στο μυαλό μας
κι άλλο να ανακαλύπτουμε...
πολύ όμορφο, την καλημέρα μου... Αντωνία | |
CHЯISTOS P
05-04-2012 @ 09:48 | Με τόσες αναμνήσεις λαμπερές
δεν έπρεπε φιλί να δοκιμάσεις
μα μες στη σκέψη σου αέναες φορές
τον πόθο του καημού σου να δαμάσεις.
Γιατί, με μια σου της στιγμής αποκοτιά
και πράξη μιας συνάντησης, τυχαία
σ’ ολόκληρης ζωή μπήκε φωτιά
και κάηκε το όνειρο κι’ η ιδέα !
Καλημέρα Πρόεδρε ! | |
αντικλείδι
05-04-2012 @ 10:06 | Ωραιότατο τραγούδι !!! ::theos.:: | |
ierapostolos
05-04-2012 @ 12:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
''Λόλα''
05-04-2012 @ 12:59 | τα πάντα ρει...
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
Ναταλία...
05-04-2012 @ 14:03 | κι όσο ο χρόνος μ' έφερνε σε νέα μονοπάτια,
τα χείλη τα βελούδινα στη σκέψη συντροφιά
τα είχα και τα φύλαγα στης σκέψης τα ντουλάπια
σαν θησαυρό που βρίσκεται στη ζήση μια φορά
Αν και το ξαναδιάβασα το βρήκα υπέροχο και πάλι Δημήτρη ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Pavlos Melas
05-04-2012 @ 14:30 | κι όσο ο χρόνος μ' έφερνε σε νέα μονοπάτια,
τα χείλη τα βελούδινα στη σκέψη συντροφιά
τα είχα και τα φύλαγα στης σκέψης τα ντουλάπια
σαν θησαυρό που βρίσκεται στη ζήση μια φορά
Ωραιότατο φίλε Δημήτρη!!!!!!!!!!!!
καλό απόγευμα | |
ΑΝΑΜΠΕΛ
05-04-2012 @ 17:09 | μα σαν ξανά τα γεύτηκα έχασα την ιδέα
για κείνο το βελούδο τους που δεν υπάρχει πια
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΑ ΒΕΛΟΥΔΙΝΑ ΧΕΙΛΗ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΑΛΛΟΙΩΘΟΥΝ.
ΤΑ ΒΕΛΟΥΔΙΝΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΟΜΩΣ?????????????????
ΥΠΕΡΟΧΑ ΤΟ ΑΠΕΔΩΣΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::rock.:: ::rock.:: ::love.:: | |
ALIROS
05-04-2012 @ 18:01 | ::angel.:: ::love.:: ::angel.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
05-04-2012 @ 20:43 | Ωραίο!
::hug.:: | |
MEL84
05-04-2012 @ 22:00 | Υπέροχο.........................
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Celestia
06-04-2012 @ 02:23 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ουδεν σχολιον!
| |
estia
06-04-2012 @ 04:52 | Καλημέρα Δημήτρη όπου και να βρίσκεσαι
Με υγεία να περάσετε την Άγια και μ Εβδομάδα
::smile.:: ::smile.:: | |
Dimitri Favvas
06-04-2012 @ 06:45 | Αυτή τη φορά, τα όμορφά σας σχόλια και η ανάλυση ενός από εσάς υπήρξαν έκπληξη για μένα. Απλά επεχείρησα να σχολιάσω μια καταχώρηση που μου άρεσε και που μου θύμισε κάποιο συσχετισμό με μια δική μου εμπειρία,
(http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=176326) και άρχισα στο ίδιο στυλ με εκείνη. Ίσως είναι η πρώτη φορά που γράφω σ' αυτού του είδους το στυλ (15/14).
Ένα κομμάτι αυτής μου της εμπειρίας είναι ήδη καταχωρημένο σε άλλο στυλ, στο οδοιπορικού της ζωής μου εδώ, με άλλα λόγια, περισσότερες λεπτομέρειες αλλά η ουσία είναι η ίδια.
Θα μπορούσα να ξαναγράψω το οδοιπορικό μου σ' αυτό το στυλ, είναι όμως λίγο αργά γιατί ήδη έχει τυπωθεί σε βιβλίο
Σας ευχαριστώ και εύχομαι σε όλους σας ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Rannia . k
06-04-2012 @ 10:31 | Απίθανο Δημήτρη!!!
Την καλημέρα μου και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.:: | |
 |
