| |
Δεν έπρεπε να σου αρνηθώ τίποτε
πλέον,η ευτυχία μου εξαρτάται
από ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα,
το ουράνιο τόξο,
τη φευγαλέα ομορφιά του σύμπαντος
συγχώρεσε με
που δεν ταιριάζαμε ο ένας για τον άλλο,
σου αφιερώνω το κάτωθι.
Πήλινα χείλη π'αγγίζουν και σπάνε
ανάγλυφοι ροδανθοί,ζωγραφισμένοι
με χρώμα ανεξίτηλο
ματοτσίνουρα πελώρια πευκοβελόνες καμωμένα
να διαφυλάττουν θυσαυρό
το κορακίσιο βλέμμα
κόρης ολάκερης μυρσίνης τρυφερής
που ν'ανεβλύζει τ'άρωμα σου
σαν την πηγούλα το νερό
βάλσαμο γάργαρο,δροσερό
για τη φωτιά του λάγνου νου.
Κι ευθύς ο άνθρωπος άλλαξε
κατσικοπόδαρου με κέρατα μορφή επήρε
εφόρεσε προσωπείον όλο χρυσό
κι ο λόγος του φλογέρα μελωδική,
εφτού στα χορτάρια ήταν που έβγαλε το τομάρι
το προσωπείον έμεινε.
Ένωσις,
το θείο στων ανθρώπων το καρδιοχτύπι..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
