Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αυτά που βλέπω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτά που βλέπω
 ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΙΣΣΑ" ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΟ 2010 ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ" - Η ΑΓΓΛΟΦΩΝΗ ΕΚΔΟΧΗ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "GREEN LEFT WEEKLY"
 
Αυτά που βλέπω

Αυτά που βλέπω
δεν είναι μέρος
της κατασκευασμένης
συλλογικής συνείδησης.
Αυτά που βλέπω
είναι τρομακτικά.
Με στοιχειώνουν σε εφιάλτες.
Με γεμίζουν αγωνία.
Με κάνουν να κλαίω
και να θέλω να φωνάξω
την απόγνωσή μου
με μεγάλα απελπισμένα μάτια,
όπως σ’ εκείνο τον ασπρόμαυρο
εξπρεσιονιστικό πίνακα.
Με κάνουν να λαχταρώ έναν καλύτερο κόσμο.

Αυτά που βλέπω
άλλοι άλλες έχουν εκπαιδευτεί να μην τα βλέπουν.
Έχουν εκπαιδευτεί
να βλέπουν άλλα αντί γι’ αυτά.
Και να στρέφονται εναντίον μου.
Με κατηγορούν
ότι είμαι ταραχοποιό στοιχείο
ότι είμαι τρελή
ανατρεπτική
καταστρεπτική
ασεβής
αχάριστη
άπληστη.
Με κατηγορούν
για ανηθικότητα
για απρέπεια.
Πνίγουν τις κραυγές μου για να έχω καλή διαγωγή.
Και μάταια
ματαιόδοξα
προσπαθούν να μ’ αλλάξουν.
Αλλά συνεχίζω να αρνούμαι
και να είμαι κολλημένη στο όραμά μου
ελπίζοντας ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν αυτούς
ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν αυτές,
ενώ εύχομαι να γίνει ένα θαύμα
για να τους κάνει να δουν κι αυτοί κι αυτές
αυτά που βλέπω.
Αφροδίτη Γιαννάκη


The things I see

The things I see
are not part
of the constructed
collective consciousness.
The things I see
are terrifying.
They haunt me in nightmares.
They fill me with anguish.
They make me cry
and want to scream
my desolation
with big despairing eyes,
like in that black and white
expressionistic painting.
They make me long for a better world.

The things I see
others have been trained not to see.
They have been trained
to see other things instead.
And to turn against me.
They accuse me
of being a troublemaker
of being crazy
subversive
destructive
disrespectful
ungrateful
greedy
depraved and deviant.
They stifle my cries so that I can behave.
And vainly
they try to change me.
But I keep refusing
and holding on to my vision
hoping I'll never be like them,
wishing for a miracle to happen
to make them see
the things I see.
Afrodity Giannakis



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
panos danos
17-04-2012 @ 15:01
συγκλονιστική η γραφή σου.. ::theos.::
monajia
17-04-2012 @ 16:01
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ..............

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Pavlos Melas
17-04-2012 @ 16:49
Αλλά συνεχίζω να αρνούμαι
και να είμαι κολλημένη στο όραμά μου
ελπίζοντας ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν αυτούς
ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν αυτές,
ενώ εύχομαι να γίνει ένα θαύμα
για να τους κάνει να δουν κι αυτοί κι αυτές
αυτά που βλέπω.

Υπέροχο Αφροδίτη!!!!!!!!!!!!!!
Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά με υγεία
Αφροδίτη Γιαννάκη
17-04-2012 @ 16:55
Ευχαριστώ, Παύλο. Χρόνια πολλά και να είσαι πολύ καλά. Και καλή μας επανάσταση επιτέλους!
Antony-P
17-04-2012 @ 17:19
::up.:: ::up.:: ::up.::
Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά
vasilis g.
18-04-2012 @ 14:30
πολύ όμορφο..............
είναι ωραίο να έχεις όραμα και μπράβο σου
που μπορείς και εξωτερικεύεις τις αγωνίες σου.
φλοισβος
19-06-2012 @ 13:05
Μαγεύει η πένα σου Αφροδίτη!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο