| |
Περνούσαμε αναμεσίς τις συμπληγάδες
και μου 'λεγες:
Κάνε υπομονή,
θα τις περάσουμε γρήγορα,
και σου 'λεγα:
Ναί,υπομένω.
Και περάσανε αιώνες πολλοί
μέσα σε λίγα χρόνια..
Και μου 'λεγες:
Να οι παπαρούνες
να και τα βρύα του βράχου.
Υπάρχει ζωή,
ακούς,υπάρχει ζωή!..
Και σου 'λεγα:
Ναί,ας ελπίζω.
Kαι περάσανε μήνες πολλοί
λες κι ήταν αιώνες..
Και μου λεγες:
Να ο Πολικός αστέρας
να και η ʼρκτος
Και σου λεγα:
Ναι,αλλά χάνομαι!..
Και περάσανε χρόνια πολλά
δίχως καμμιά ελπίδα.
Τώρα εσύ στο απάνεμο λιμάνι της προσμονής σου
κι εγώ στην ανέμη του Αιόλου,
για να συνάξω τα λίγα νοτισμένα όνειρα
πού τελευταία ο καιρός ευσπλαχνίστηκε....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
