| |
Δεκαετία του εξήντα, τότε που παίζαμε παιχνίδια σε χωματένια στενά,
ξυλίκι, βόλους, κουτσό, σχοινάκι, κρυφτό, στις αυλές και στα γιαπιά.
Ποδόσφαιρο τ’ αγόρια και στα γόνατά τους πάντοτε μια γρατζουνιά,
“τι είναι έρωτας” έγραφαν σε λευκώματα, κάποια κορίτσια ντροπαλά.
Της αθωότητας εποχή με τα “Κλασσικά Εικονογραφημένα” συντροφιά,
με το “Μικρό Ήρωα” και το “Μικρό Σερίφη”, ταξίδια μαγικά.
Τζιμ Άνταμς, Ζορρό, Σπίθας, Γιώργος Θαλάσσης κι άλλοι πολλοί,
ζούσαν μες στα χάρτινα όνειρά μας ως ήρωες κείνη την εποχή.
Ανεμελιάς χρόνια, τ’ Αη Γιαννιού τη μέρα φωτιές ανάβαν τα παιδιά
κι όταν βράδιαζε ξεσηκωνόταν πέρα για πέρα η γειτονιά.
Κι ύστερα καραγκιόζη βλέπαμε κι άλλες φιγούρες μαγικές
και τη νύχτα τ’ αγόρια τραγουδούσαν στα κορίτσια καντάδες ερωτικές.
Ώρες απόλαυσης τα δροσερά βραδάκια μες στα θερινά τα σινεμά,
με πασατέμπο, τσιπς, κωκ, σάμαλι, στραγάλια και χωνάκια παγωτά.
Αγόρια και κορίτσια ανταλλάζαμε ματιές, ραβασάκια και φιλιά
μα οι γονείς τίποτα απ’ όλα αυτά δε βλέπανε εκεί στα σκοτεινά.
Ερωτικά σκιρτήματα στα πάρτι με βερμούτ και χορούς αντικριστούς,
με μπόσα-νόβα, με χάλι-γκάλι, με τουίστ, με ροκ εντ ρολ και μπλουζ.
Με Πρίσλευ, Σινάτρα, Τομ Τζόουνς, Αλ Μπάνο, Πωλ Άνκα κι Ανταμό,
με Ρόλλινγκ Στόουνς, με Πινκ Φλόιντ, με Μπητλς, ω τι να πρωτοθυμηθώ!
Και συχνά διαδηλώσεις, πορείες, αγώνες, για οράματα νεανικά,
ελπίδες, προσδοκίες, όνειρα, για αλλαγές παντού και γενικά.
Και τα βράδια στις μπουάτ, στα κουτούκια μ’ ωραία τραγούδια λαϊκά,
λύπες, χαρές, φιλίες, αγάπες ζούσαμε, μα βλέπαμε τη ζωή μπροστά.
Όσα αγαπήσαμε όλοι εμείς απ’ τα χρόνια της νεανικής μας εποχής,
στης μνήμης τα συρτάρια θα τα φυλάξουμε από δω και στο εξής.
Ψυχή μας, κράτα τα όλα τούτα τα παλιά ως εμπόδιο στη λησμονιά,
μήπως μπορέσουμε κι αντέξουμε της ηλεκτρονικής εποχής μας τα δεινά.
Δημιουργός: Νίκος Ζώρης
Το ποίημα του Νίκου Ζώρη “Όσα αγαπήσαμε”
υπάρχει στο βιβλίο του «Σαν ξημερώσει όλα αλλάζουν…» (σελίδα 71)
Εκδόσεις “Λεξίτυπον” - έκδοση 2010.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
