Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 6η άισθηση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130337 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 6η άισθηση
 ..ένα μικρό παιδί σε βλέπει & δακρύζει, δε λέει τίποτε αυτό; ..
 
[align=center][I]Μεσάνυκτα, ο δρόμος με τα κόκκινα φανάρια άδειος, σαν.. τη ψυχή σου !
Μόλις το ανακάλυψα..
Ένα παιδί έκπληκτο & τρομαγμένο συνάμα, τρέχει! ..
η σκιά του δεν το προλαβαίνει,
Αλλά επιμένει!..
Αν δε το ακολουθά δε θα τη ψηφίσει, θα διαλέξει άλλη!
έτσι λέει το συμβόλαιο της με το θεό..
--
//..Μαμά! μαμά, μόλις ένας κύριος που δε φορούσε κοστούμι εκτός , αλλά στη ψυχή του, μου είπε τα παρακάτω..//

΄.. Μικρέ μου, Ο Νίκος Καζαντζάκης είχε πει .
''Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω . .''

..έχω βαρεθεί όλοι να λένε, να λες Εγώ, μα Εγώ δε τους έκανα παρέα, Εγώ έκανα με άλλους!
Ώσπου έρχεται η μέρα & η ώρα να ψηφίσουν..
πάντα το ξημέρωμα από το να τους βρίσκει να πανηγυρίζουν..
δε λέω, να χαίρονται & να χαμογελούν αλλά..
Να πανηγυρίζουν επειδή σταύρωσαν το μέλλον & έσκυψαν χωρίς σκέψη στα Θα!
Πάει πολύ!..
Το Εγώ πρωταγωνιστής όμως!..
Το ίδιο έργο, η ίδια σκηνή & το ''καλύτερο'';..
..οι ίδιοι κομπάρσοι που ποτέ δε πληρώνονται, αλλά ξανά & ξανά σαν εθισμένοι τρέχουν πίσω από τον ίδιο κλέφτη σκηνοθέτη για μία free θέση ..
Το εισιτήριο πάντα όμως το πληρώνω εγώ!
Στην είσοδο & στην έξοδο..
''Για την Ελλάδα πλερώνετε..'' μου λέει με αποχαυνωμένο συμβουλευτικό τόνο ο ταξιθέτης..
Αμέσως βουτώ 6 ψηφοδέλτια & με αυτά του κλείνω το στόμα..
...
//Μαμά, πόσο δίκιο είχε! ..
Πρέπει να συνεχίσω . .//

...
Τη συνήθεια, πόσο την έχω φοβηθεί, περισσότερο & από το ψέμα..
Καθημερινά μιλώ στον Έλληνα & όχι στον άλλο, που οι πολύχρωμοι γραβατομένοι κύριοι τον ντύσανε με κουστούμι Ελληνικό, ώστε να αποκτήσουν 1 ακόμη αριθμό & με πολλούς άλλους Έλληνες, έτσι θα αποκτήσουν κάποιου είδους δύναμη!
...
//Τώρα ποιά εννοούσε, δε ξέρω..
Παιδί είμαι..//
...

Πες με ρατσιστή, Νούμερο που δε το δέχομαι αυτό, που δε δέχτηκα, δε υπόγραψα το συμβόλαιο για να πουλήσω τη ζωή μου ώστε να γίνω νεοέλληνας!
Να ακούω & να πράττω μόνο ότι & οι γύρω μου!
Γαμώτο! . .
Να ακούω Κοκκίνου, Κιάμο & Βανδή, να κάνω παρέες παρά μόνο για να πιάσω κοπέλα, καθημερινά να βοηθώ άλλους γελοίους σαν & εμένα για να αποκτήσω 1 γνωριμία..

Καλύτερα νούμερο παρά αριθμός είχε πει κάποτε ο Νικόλας Άσιμος..
Ένα άτομο που οι άνθρωποι με μανία προσπάθησαν να του κλέψουν τα όνειρα, αλλά εκείνος τους ξεγέλασε
& μία νύκτα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο τα πήρε μαζί του..
Νεοέλληνες φίλοι φίδια, ύστερα ότι απέμεινε το έκλεψαν! ..

Χάρηκα για τη γνωριμία λένε, πότε πρόλαβαν..;
Σαν να βλέπεις 1 φωτογραφία που της συστήνεσαι, νομίζεις πως σου συστήνεται & εκείνη & χαμογελαστός ύστερα ρισκάρεις να τη φυλάξεις για μια βόλτα στη τσέπη σου..
Θα σε δαγκώσει, σαν φίδι ..

Σε έχει δαγκώσει ποτέ μία ανάμνηση;..εγώ έχω ακόμη το σημάδι θες να το δεις;
...
//Ξάφνου, σηκώνει τα χέρια του & ο από τη τσέπη του θεού βγάζει ένα όνειρο..
Σε άθλια κατάσταση, αλλά ζωντανό! μου χαμογέλασε ,παρόλο τις πληγές του..
το ξαναδάνεισε έπειτα στον θεό..
Ο θεός είναι παντού, μου είπε..οπότε η τσέπη μου έγινε η κατοικία του!..
Αισθάνομαι υπέροχα..//
...

Καθημερινά προσπαθούν να υπερασπίσουν τον τίτλο του νεοέλληνα..
Λένε πως θα κάνουν παρέα με ζωντανούς, Ψέματα!
ότι δε τους μοιάζει το λένε τρελό..
Θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο..
& δεν αλλάζουν τον εαυτό τους..

..ξέρω το παραμύθι..
Μια φορά & ένα καιρό ..΄
Τη συνέχεια τη ξέρεις & εσύ..

Μπορεί να είσαι μικρός, αλλά εγώ είμαι εσύ & εσύ εγώ!
μας χωρίζει μόνο ο χρόνος..
& να θυμάσαι,

Όχι, δεν είμαι λυπημένος, ταξίδεψα με τις πληγές μου,
το ψέμα δε ζεί για να γεράσει..'

..

//..έπειτα μετατράπηκε σε λιοντάρι & έφυγε κυνηγώντας τη τελευταία ελπίδα..//

..


..η τελευταία του λέξη πριν ξεκινήσει μια ζωή να κάνει παρέα με μία άκρη & να αγκαλιάζει ένα δάκρυ..
Το όνειρο στη τσέπη, πάντα ζωντανό![/align][I]

………………………………………………………………………………………..
Μπορεί όλα όσα σου περιέγραψα μόλις, είναι σαν μία ιστορία που έχει τελειώσει προ πολλού, μητέρα δεν υπήρξε & όλα όσα είπε εκείνος ο Κύριος, όλα όσα έγιναν μετά, είναι σαν να μη συνέβησαν ποτέ..
Εξάλλου, στην αληθινή ζωή οι νεκροί δε μιλούν με τους ζωντανούς . .

Σχόλιο δημιουργού..
[align=center][I]--..ένα μικρό παιδί σε βλέπει & δακρύζει, δε λέει τίποτε αυτό; ..---[/align][I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Παραμύθια,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Απόψε βαφτίζω αστέρια..
 
zanneiotisa
05-05-2012 @ 00:02
::cry.:: Πολύ ωραίο το σχόλιο του δημιουργού!!!!
Μπράβο!!! ::rock.:: ::love.::
EΡΩΤΙΚΟΣ
05-05-2012 @ 00:43
::love.:: ::up.::
prince philip
05-05-2012 @ 00:54
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
monajia
05-05-2012 @ 07:42
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.....................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ο Γέροντας
05-05-2012 @ 20:10
Μικρέ μου, Ο Νίκος Καζαντζάκης είχε πει .
''Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω . .'' ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο