| |
Σαν το φως του φεγγαριού που γεμίζει τις άδειες ψυχές μας
Σα τη ζάλη που θολώνει τον έρωτα
και σα γυαλί που τις φλέβες μας σκίζει
Σαν το χαμόγελο του μικρού παιδιού σαν το μαστό της μάνας τους που σπάργωσε από γάλα
Σαν το φιλί του πατέρα
Σαν τη φωτιά που λιώνει τα μέταλλα
Σαν το δρόμο που χαράζει το φίδι πάνω στο βράχο
και σαν το πέταγμα του αετού στις βραχώδεις κορφές
Σαν το άγγιγμα ηδονής μιας παρθένας κοπέλας
Σαν τη μοναξιά του Θεού και την αγωνία του μελοθάνατου στην κρεμάλα
Σαν όλα όσα ο νους μπορεί να καταγράψει και να σκεφτεί και σαν από το λάθος να γεννιέται η αλήθεια
Πικρή στιφή και αρμυρή
Σαν τα λόγια που ποτέ κανείς δεν τόλμησε να γράψει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
