| |
Κι η γλωσσα μου θα λεει παντα την αληθεια,
ασχέτως ποσες γλωσσες θα μιλω, η φρικη
δε χωρά σε παραμύθια, εγώ για την αληθινη
ζωη σας συζητω.
Δεν ειναι ο κοσμος παραμυθι, το παραμυθι
εγινε ζωη και δεν εμπνευστηκε η στιγμη,
το κτηνος που λεγεται ανθρωπος, υπηρξε
ο εμπνευστης.
Τα εγκλήματα έγιναν ανθρώπινη ιστορια.
Κι ο πονος επαθλο, εις βαρος καποιων
τη ζωη. Και τ ' άδικο δοκιμασία, ετσι τα
θελησε μιά φυση Θεική - το κτηνος που
λεγεται ανθρωπος - μεχρι το αντιθετο να
αποδειχτει.
Και το αντιθετο απαιτει θυσια. Κι η θυσια
εγινε το αθανατο και ψηγματα εδωσε στην
ιστορια, για να βαφτιστει το κτηνος, ανθρωπος
-μεσα απο πονους ατελέσφορους και δοκιμασια
Και κάποτε, ισως κάποτε, με το Θείο που κρυ-
βει μεσα του - ενα και ομοιο και κατ'εικόνα- να
ενωθει.
Σε πόσα ετη ιστοριας; Σε όσους αιώνες χρειαστει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
