| |
Δεν είχα σκοπό να γύρισω στους καιρούς των κραυγών
όταν ήμουν σε μεταλ μπάντα με ήχο σκληρών βρώμικων φωνητικών
έβλεπα μόνο έναν μαριονετίστα να κινεί τα νήματα στις σκιές
και μια κοινωνία να με έχει στο Αλκατράζ του "κλουβιού με τις τρελές"
Όμως έχω κουραστεί, πρέπει να το πω, γιατί δεν σκέφτεσαι
προσπαθείς απλά να ακουστείς προσπάθεια λάθος εκμεταλεύεσαι
μασημένη τροφή αναζητάς, είσαι σωματίδιο του ίδιου κιμά
που λέω κόσμο, που λέω συμβατή νοημοσύνη σε στίχους στα κρυφά
Εφτά δισεκατομμύρια φτάσαμε, για αυτό όλοι πεινάσαμε
δεν χωράμε στον πλανήτη όλοι, πρέπει να φαγωθούμε να χορτάσουμε
μόνη λύση η συνειδητή αυτοκτωνία να ωφελεί το είδος
η ο καννιβαλισμός, το ίδιο αποτέλεσμα, ο δρόμος όχι όμως ίδιος
πρώτα να κάνουμε τους χορτοφάγουν κονσερβοκούτια
τέρμα οι ελαιώνες να κάνουμε με το ψωμί στο αίμα την βούτα
άλλωστε ήδη τα ήθη δεν μας επιτρέπουν καλοσύνες και τέτοια
τι κολλάμε στη καθωσπρέπεια; περάσαμε τη πνευμάτικη συντέλεια
γιατί είμαστε άνθρωποι απάνθρωποι, αποταγμένοι απο την φύση μας
τόσο που γίναμε τέρατα, είμαστε η ανάτολη κι η δύση μας
αλληλοσπαραζόμαστε με βια λεκτική και φθονούμε με κάθε συλλαβή
ακομα καλύτερα να πολεμίσουμε με δόντια για το ποιός θα κυριαρχεί
να είναι ο αφέντης της ανθρωπότητας και να την οδηγεί
ο αρχοντάς μας θα χει φάει την γυναίκα του και το ίδιο του το παιδί
μα θα λήξει και αυτός όπως λήγει το κάθε τι στην ζωή
μας, έτσι και η ειρήνη που ζούμε θα γίνει αφορμή για καταστροφή
και θα συνεχίζεται ο κύκλος να γράφεται ξανά και ξανά
μέχρι να βρούμε τρόπο σ' άλλο πλανήτη να πάμε σα πουλιά
να ρουφήξουμε και το τελευταίο γραμμάριο ενέργειας κ απο 'κει
να αποδημήσουμε μακρία, να μη θυμόμαστε που πέφτει η γη
σε πλανήτες σκόρπιους, σε αγνούς κόσμους να σπείρουμε ανθρωπιά
να καταστρέψουμε το άπειρο, με τον ρυθμό μας μεθοδικά
να κάνουμε όλοι μέσα στην Δυστοπία απο δέκα φονιάδες-παιδιά
και το είδος να βασιλεύσει στου Άπειρου την κάθε γωνιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
