| |
| | Με Βρήκε Πάλι Χάραμα |  | | |
[align=center]Με βρήκε πάλι χάραμα στην πόρτα σου απ’έξω,
μα να σ’ αντικρύσω δεν μπόρεσα ν’ αντέξω.
Κάθησα για λίγο σ’ εκείνο το σκαλί,
που δώσαμε το πρώτο μας φιλί...
Τότε εμφανίστηκες εσύ,
κι ήταν σαν τη πρώτη μας στιγμή,
παγωμένο σώμα,
και κλειστό το στόμα,
έτσι μια αγάπη, είχε γεννηθεί...
Μα όλα ήτανε αλλιώς,
δεν γελούσες δυστυχώς,
έκλεισες την πόρτα,
κι έμεινα εκεί,
στην πρώτη μας στιγμή...
Με βρήκε πάλι χάραμα να σιγοτραγουδάω,
για σένα που δεν τόλμησα να πω πως σ’ αγαπάω.
Μοιραία έξω απ’ το σπίτι σου είχα πια βρεθεί,
εκεί που είναι το τέλος κι η αρχή...[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 13/05/2012
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
monajia
13-05-2012 @ 18:11 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | eythis
13-05-2012 @ 18:52 | Τότε εμφανίστηκες εσύ,
κι ήταν σαν τη πρώτη μας στιγμή,
παγωμένο σώμα,
και κλειστό το στώμα,
έτσι μια αγάπη, είχε γεννηθεί...
Υπέροχο ..............!!!!!!!!!!!!!!
Καλή κυριάκη
| | ΑΝΑΜΠΕΛ
13-05-2012 @ 20:03 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
