| |
| | ήρεμη ζωή δεν υπάρχει ούτε στον παράδεισο |  | | | ..............................3................................τρίτη συνέχεια | | |
Τότε ήταν που ένοιωσα το παρελθόν να με παγιδεύει.όσο βραχύ κι αν ήταν
εξ αιτίας του τροχαίου (που λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή)από τις πρώ
τες μέρες,μου είχε πει πάρα πολλά πράγματα για τον εαυτό του........διάφανα
που τα επιβεβαίωνα καθημερινά,είτε προσπαθούσα να τα τεκμηριώσω είτε
όχι.Αυτός ίσως να ήταν κι ο λόγος που ώρες ώρες ένοιωθα ότι τον ήξερα χρό
νια,σα να είχαμε μεγαλώσει μαζί ένα πράγμα,ενώ διαφωνούσαμε σε πολλά
και δεν ήταν λίγες οι φορές που τσακωνόμασταν.
Τελικά σε ξέρω πολύ λίγο(μονολόγησα)κι εσύ εμένα ακόμα λιγώτερο............
τώρα μου λείπεις αλά.......................................
Ηταν ένα ένα βροχερό απογεύμα του Οκτώβρη,και εγώ ήμουν ήδη έξω από
την πόρτα του.
Απόλυτα σίγουρη πια για όσα θα του έλεγα και ακόμα πιό σίγουρη για τις αν
τοχές μου χτύπησα το κουδούνι.
Μου άνοιξε χωρίς να δείξει την παραμικρή έκπληξη(σίγουρα με είχε δει απ το
παράθυρο όταν ανέβαινα)
-Είσαι καλά?ρώτησα κι.έριξα δυό μαξιλάρια απ τον καναπέ στο πάτωμα
για να καθήσουμε
-θες να σου φέρω κάτι(με ρώτησε,χαμηλόφωνα)
-οχι,όχι τώρα διψάω αλά ξέρω που είναι το ψυγείο.έβγαλα ενα μπρελόκ που
μου είχε κάνει κάποτε δώρο μαζί με τα κλειδιά του και του τα έβαλα στη παλά
μη
-τ αποφάσισες λοιπόν ?
-Μάλλον..........αν και πρέπει να θυμάσαι ότι και όσο καιρό είχα τα κλειδιά,πά
ντα σου χτυπούσα για να μ ανοίξεις.........Παυλο,δεν το θέλω,όμως κρύβεις
κάτι σημαντικό,μπορεί κι επικίνδυνο κι απ ότι έχω καταλάβει δεν το κρύβεις
μόνο από μένα,αλλά κι απ τους δικούς σου κι απ τους φίλους σου.................
Δεν περνάω την καλύτερη φάση της ζωής μου,άλλωστε τα δικά μου τα ξέρεις
είναι μονότονο κι ανώφελο να επαναλάβω ότι σ αγαπάω.όμως δεν θέλω να
μπλέξω κάπου,ύστερα φοβάμαι να φαντάζομαι χιλια δυο πράγματα τη στιγμή
που δε μου λες την αλήθεια.
-Να φαντάζεσαι? σαν τι?........οτι είμαι κανένας εγκληματίας,τρομοκράτης ισως?
κατάσκοπος....μου πάει καλύτερα?
-Σταμάτα μωρέ να χαρείς σταμάτα(παρακαλούσα και ουρλιαζα αναμεσα σ
αυτές τις λίγες λέξεις) ξερεις οτι δεν ενοώ κατι τέτοιο αλά με τρομάζεις ρε γα
μώτο με τρομάζεις....................................................................................................
- Που ήξερες Κατερίνα ότι πηγαίνω σ αυτό το σπίτι.
Σύντομα και σε τόνο επιθετικό του διηγήθηκα ότι στην παιδική μου ηλικία σ αυτη
την οδό ήταν ο οφθαλμίατρος που με πήγαιναν οι δικοί μου,αλά και ο οριλάς....
που μας τον είχε συστήσει ο οφθαλμίατρος και είχε γιατρείο στο διπλανό διαμέ
ρισμα.
Μισό τετράγωνο πιό κάτω ήταν το παράξενο διόροφο,που το είχα προσέξει λό
γω του κήπου και τις δυό οικογένειες που έμεναν εκεί με τα φασαριτζίδικα συνο
μήλικα μου πιτσιρίκια.Υστερα του εξήγησα οτι τυχαία τον είδα μια μέρα να μπαίνει
εκεί μέσα,ενω ήταν ώρα που έπρεπε να βρίσκεται στη δουλειά του,από τότε αρχι
σα να κατεβαίνω στο κέντρο περνώντας απ αυτό το σπίτι και τον είδα άλλες δυό
φορες.
Με ρώτησε αν γνώριζα τα παιδιά που έμεναν παλιά εκεί..........κούνησα το κεφάλι
μου αρνητικά κι έβαλα τα γέλια.Τότε ήταν που έσκυψε όπως παλιά προς το μέ-
ρος μου........οι αντοχες μου όμως για μιά ακόμα φορά μ έβγαλαν παληκάρι,.....
επειδή πρόλαβα να σκεφτώ πως αν έμενα μαζί του το βράδυ,μπορεί και να πι
στεύα όποια ιστορία του έρχοταν στο μυαλό για να δικαιολογηθεί.Χωρίς να αι
σθάνομαι νικήτρια η ηττημένη,τον καληνύχτισα και κατέβηκα στο δρόμο.
ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
zolou
16-05-2012 @ 03:45 | αναμένω την συνέχεια και το τέλος...
::smile.:: ::love.:: | | kantadoros
16-05-2012 @ 08:29 | Στις 12 το μεσημέρι θα σας αποκαλύψω το τέλος!
::smile.::
Χιχι... ένα αστείο έκανα...
http://www.youtube.com/watch?v=mEb63zTIKNc | | ΚατεριναΘεωνα
16-05-2012 @ 09:31 | Κανταδώρε
Ενα μεσημέρι στις ακρόπολης τα μέρη
έχασα θαρρείς,ότι μου χάρισε νωρίς τ αγέρι
άναψα τσιγάρο,κι απ το βράχο να σαλτάρω
σκέφτηκα η τρελή,σαν το τρεμάμενο πουλί
στο σμπάρο ::yes.:: κλαααααψψψψψ ::yes.:: λυυυυυγμμμμμμμμμ ::blush.::αααααααααααααουουουουουεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
Η αφήγηση δεν εμπεριέχει ΦΟΝΟ,ΣΑΜΠΟΤΑΖ,ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ......
ΕΝΤΟΜΟΚΤΟΝΙΑ ΙΣΩΣ γιατι απ οτι θυμάμαι το έγραφα καλοκαίρι
στο μπαλκόνι
ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΑ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ?
ΜΑ ΤΟ ΕΧΩ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ
ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΥΠΟΘΕΣΗ 15 ΧΡΟΝΩΝ
την καλημέρα μου | | kantadoros
16-05-2012 @ 10:29 | Αυτός ο ξάδελφος μου Κατερίνα, όταν η αδελφή του άρχιζε να διαβάζει ένα
βιβλίο, διάβαζε κρυφά το τέλος και... της το έλεγε.
Σήμερα μου τον θύμισε ο επίλογος σου
Όσο για το τέλος θα το μάθω με τους άλλους! | | monajia
16-05-2012 @ 11:12 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ..ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΤΕΛΟΣ....
::hug.:: ::love.:: | | ierapostolos
16-05-2012 @ 21:57 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλό βράδυ Κατερίνα. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
