| |
Είδα ξημέρωμα γλυκό,μετά από μια μάχη,
τη μάχη του έρωτα, θαρρώ,είναι γλυκά τα πάθη,
Με φίλαγε και έμπιγε τα νύχια στο κορμί μου
μα δε πονούσα,ήξερα πως ήτανε δική μου
Φιλί πήρα απ'τα χείλη της και χάδι απ' τ' 'αγγιγμα της
και στο κρεβάτι ανάσανα ξανά το άρωμα της
Μεθυστικά τα μάτια της με ζάλισαν απόψε
και των αγγέλων τα κλειδιά μου ανοίξανε τις πόρτες
Και χάθηκα και αντάμωνα σύννεφα και αστέρια
και δεν την είχα δυστηχως ακόμα μεσ'τα χέρια
Θυμάμαι μόνο μια στιγμή που μου γλυκογελάει
και ευτυχώς κατάλαβα πως τ' όνειρο με γελάει
Μα ήταν σαν να το 'ζησα,είμαι ευτυχισμένος,
είχα ξεχάσει τι θα πει να'σαι ερωτευμένος
Ξυπνήσα,χαμογέλασα και είπα καλημέρα
μα είναι σαν να μίλαγα και πάλι στον αέρα
Είδα φωτογραφία της,που έχω στο συρτάρι
και μίλησα και στον Θεό για να 'ρθει πίσω πάλι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
