| |
Ακόμη μια φορά θ’ ανατείλει ο γεροήλιος,
πάνω από τον αφελή, σαχλό μικρόκοσμο,
του φημισμένου θηριοδαμαστή Γκασπάρ.
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις επτά ακριβώς,
μα δεν θα μπορούσε να συμβεί κι αλλιώς,
το χρέος του υπερψηφίστηκε μονομερώς.
Σηκώθηκε με καρδιά σβησμένη και κρύα,
μέτρησε με χίλια βάσανα ως το δεκατρία,
αποδέχτηκε την μοίρα χωρίς διαμαρτυρία.
Άνοιξε τις κουρτίνες για να μπει λίγο φως,
μα δεν άντεξε την τόση ζέστη, προφανώς
και κλειδαμπάρωσε την ψυχή, ολοταχώς.
Στην υγρή, στενή κουζίνα, φτιάχνει τσάι.
Το ξέρει, πάλι θα χάσει και πάλι θα πονάει.
Μα δεν πειράζει, σκέφτηκε κι αυτό περνάει.
Κατεβαίνει τις σκάλες, για να βγει στο δρόμο.
Με περήφανη περπατησιά κρύβει τον τρόμο,
καθώς συναντά έναν αυστηρό υπαστυνόμο.
Επιβιβάζεται στο τραίνο, μα δεν το πληρώνει.
Το σίγουρο είναι, η επανάσταση κοντοζυγώνει
κι έτσι, τα κλεμμένα όνειρα πάνω της πιστώνει.
Φτάνει στα καμαρίνια, ντύνεται, φορά στολή.
Η ζωή του στάζει πάλι, αίμα και πικρή χολή.
Ολότελα την ξέχασε την δροσερή ανατολή.
Βγαίνει θαρραλέα, με ματιές που σφάζουν.
Όσοι τον κοιτάξουν, δεν ξανακοιτάζουν.
Τα βήματα του το έδαφος τραντάζουν.
Σηκώνει το κεφάλι, στηλώνει το βλέμμα.
Σκληρή μάχη γίνεται, χύνεται άφθονο αίμα,
για να μην καταλάβουν το μεγάλο του ψέμμα.
Τα λιοντάρια και τις τίγρεις και το κόσμο όλο,
τα ελέγχει, τα δαμάζει, τα τρομοκρατεί με δόλο,
κάνει πως κρατά στα χέρια ένα οπλοπολυβόλο.
Μαστιγώνει τα θηρία, τον αέρα, το κλουβί,
συνθλίβονται τα κάγκελα απ’ την υποταγή.
Αχ, τι ευτυχία, τι αναστάτωση καθημερινή!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
