| |
Στα κουφάρια σας κοιτάω μπας και βρω κάποια στιγμή.
Μπας και βρω κάποιο κομμάτι που αξίζει.
Μα είστε όλοι σας παιδιά που έχουν ζήσει μια ζωή.
Το στόμα σας σαν αίμα μου μυρίζει.
Τα λάθη είναι ανθρώπινα φωνάζετε,
Συνωμοσίες λέτε και μιλάτε,
Τα χέρια σας γυαλίζουν σαν αρπάζετε
Τα νύχια σας μακραίνουν και γελάτε.
Μα θα γυρίσει πάλι ο τροχός
Φωτιά και μίσος θα σας κάψει
Γιατί το Είναι του σκυφτού και του βασανισμένου
Με λόγια και τσεκούρι θα σας ψάξει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
