Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131046 Τραγούδια, 269523 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η καμπούρα
 
Ανήμπορος πια κορμί να ορθώσω
στην καμπούρα κουβαλώ
απόκρημνες πλαγιές
και δρόμους κακοτράχαλους
πού'χω περπατημένους
ζεγμένος σα ζό,
στο χαμηλό της μέρος,τη βάση,
φυλάω πεδιάδες,όμορφους κήπους
που σα σαλιγκάρι σπιθαμή προς σπιθαμή
έχω διαβεί
υγρά χώματα που με δροσίσαν
νύχτες που φυσούσε λίβας
και μεγάλα φύλλα με φυλάξαν στη σκιά τους
ημέρες που έβρεχε δάκρυ δίχως σταματημό
λες και μόνη τους έννοια ήταν μη βραχώ,
ιδιαίτερα τα φύλλα στον κήπο του σπιτιού
τα θυμάμαι πλατιά
γερμένα πάντα προς τον ήλιο
σαν το χαμόγελο της μάνας
κοιτώντας ψηλά να ψάχνουν μόνο φως.

Μνήμες πολλές κρύβει
η καμπούρα ετούτη
μα όλοι οι δρόμοι
όσο αργά ή γρήγορα τους διάβηκα
όσα βήματα κι αν τους μέτρησα
είχαν όλοι ένα τέλος,
τα βουνά τελείωναν σαν κατηφόριζα
οι πεδιάδες συναντούσαν τη θάλασσα
πριν το χάραμα
και οι όμορφοι κήποι,
στο τέλος,
πάντα παραμόνευε ένας φράχτης ν'ανακόψει το ταξίδι
πλίθες ριγμένες άγαρμπα συναμεταξύ τους
που για να τις ξεπεράσεις
έπρεπε να γίνεις άνθρωπος ξανά

κι όλο μεγάλωνε η καμπούρα..

Πολλές ήταν οι φορές
που το ταξίδι μου έσκιαζε το τέλος
σαν ήμουν σίγουρος πως θα μ'έβρισκε
σε στιγμή ανύποπτη,σε χρόνο άγουρο
δίχως το δικαίωμα της επιλογής,
πως ο δρόμος μου θα τέλειωνε
στο ομορφότερο σημείο του,
πέρασε καιρός ώσπου να καταλάβω
πως ο φόβος αυτός
μου στέρησε πολλά όμορφα ταξίδια
και πως το ομορφότερο σημείο του δρόμου
είναι το τέλος του
τότε μονάχα είσαι πιο δυνατός
όταν φτάνεις στο τέλος
δρόμοι χωρίς τελειωμό,δίχως σκαλοπάτια
δεν έχουν ουσία
γίνονται κουραστικοί και σιγά-σιγά
αρχίζουν να παίρνουν περισσότερα απ'όσα έδωκαν.

Τώρα πια
που ανάστημα δε μπορώ να ορθώσω
με οδηγεί η καμπούρα
κουβαλά μέσα της
τα μάτια και την ψυχή μου
κρύβει σοφία η καμπούρα αυτή
εγώ,μόνο δρόμο βλέπω..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
**Ηώς**
21-05-2012 @ 23:25
κρύβει σοφία η καμπούρα αυτή...............................!
έτσι ακριβώς...εξαιρετικό !!!!!!!!!!!!! ::hug.::
ΚατεριναΘεωνα
22-05-2012 @ 00:54
εγώ,μόνο δρόμο βλέπω..

δηλαδη το μονο που μας μενει να δουμε ειναι αν η καμήλα ειναι
δρομάς με 1 καμπούρα η Βακτηριανή με 2
::laugh.::

Αστειευομαι ετσι..............
υοεροχο το βρισκω το ποιημα σου !!!!!!!!!!!!!
AETΟΣ
22-05-2012 @ 04:32
Τώρα πια
που ανάστημα δε μπορώ να ορθώσω
με οδηγεί η καμπούρα
κουβαλά μέσα της
τα μάτια και την ψυχή μου
κρύβει σοφία η καμπούρα αυτή
εγώ,μόνο δρόμο βλέπω

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
zolou
22-05-2012 @ 07:20
::smile.::
Άγγελος Αραβαντινός
22-05-2012 @ 07:47
Είναι θαυμάσιο! Καλημέρα φίλε μου! ::smile.::
γιος της βροχής
22-05-2012 @ 09:32
μια ζεστή καλημέρα..σας ευχαριστώ..προσπαθώ να μην παρεξηγώ επιτυχημένους αστε'ι'σμούς..μάλλον για δρομάδες μας βλέπω δυστυχώς..
FREETHINKING
22-05-2012 @ 10:15
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!! ::theos.::
monajia
22-05-2012 @ 11:07
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ....................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φλοισβος
22-05-2012 @ 14:41
Πάρα πολύ καλό!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Aνδρέας Lark
22-05-2012 @ 18:04
...το βάρος των εμπειριών μέσα από την προσωπική διαδρομή (σε παραλληλισμό με το γεωφυσικό-ελληνικό-τοπίο)...
!!!
ΑΝΑΜΠΕΛ
22-05-2012 @ 21:17
Τώρα πια
που ανάστημα δε μπορώ να ορθώσω
με οδηγεί η καμπούρα
κουβαλά μέσα της
τα μάτια και την ψυχή μου
κρύβει σοφία η καμπούρα αυτή
εγώ,μόνο δρόμο βλέπω..
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΕΞΑΙΣΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ALIROS
22-05-2012 @ 21:52
::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
ierapostolos
23-05-2012 @ 22:27
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο