| |
Στις φοινικιές,το χάδι του στραβού,
ετσι και γω τυφλά σε αγαπάω,
και ξέρεις οτι δεν έχω που να πάω,
το κρύο σπίτι είναι άσφαλτος και πέτρα.
γαλάζια ύδατα μυρίζεις στο νοτιά,
και άγρια φίκια σου σκεπάζουνε τα στήθια,
λες κι'ναι η θάλασσα ο πρώην εραστής σου,
και γω χαμένος σε'να νησάκι στο κορμί σου.
γνέφεις τα άρρωστα καυτα μου χείλη,
το σώμα μου το καβαλάει πυρετός,
και ρίξε πάνω μου του ανέμου τη κουβέρτα,
και το φιλί που με'καψε,καν'το μου γιατρικό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
