| |
Πλησίασες αργά
με κοίταξες και σύγκορμα
νιώσαμε το ίδιο ρίγος,
να διαπερνά το σώμα,
την συγκίνηση να
μετουσιώνεται αυτόματα,
να πλημμυρίζει κάθε σημείο
που απέμεινε, ξεχασμένο
και καθηλωμένο στον χρόνο…
πόσο άργησες την καρδιά μου
να πλευρίσεις, λυτρωμένη
από την παραπλάνηση των
αφόρτιστων λαθών,
ξεκομμένη σε μια στυγερή
παγοποίηση
των άκαιρων στιγμών.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
