Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ζήσε και προχώρα feat Όλγα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130460 Τραγούδια, 269384 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζήσε και προχώρα feat Όλγα
 πρέπει να ζεις κάθε στιγμή...
 
-Τρένο είναι η ζωή ακόμα και αν το χάσεις...
πάντα θα υπάρχει το επόμενο μη κάτσεις και σκάσεις...
το παρελθόν δε μπορείς να το αλλάξεις...
μα το μέλλον σου άνετα μπορείς να χαράξεις...
τι κι αν έγιναν αναποδιές και δόλιες πράξεις...
εσύ όλα μπορείς να τα ταρακουνήσεις και να τα πετάξεις...
τις κακές σκέψεις και στεναχώριες να πατάξεις...
από σένα εξαρτάται μην το ξεχάσεις...
ζήσε το τώρα και άσε το αύριο να περιπλανιέται στις τάξεις...
της φαντασίας και των μυαλών τις καταστάσεις...
Μην φοβάσαι για τίποτα θα το ξεπεράσεις...
απλά μην ξεχνάς να ζεις ο,τι και αν περάσεις...
γιατί αν δεν ζεις τότε έχεις χάσει το νόημα του να υπάρχεις...
και στο κάτω κάτω πάντα ένα φίλο θα μπορείς να φωνάξεις...
όσο σκούρα και αν τα βάψεις...
γιατί είναι φίλος σου σε νοιάζεται και μαζί του θα το προσπεράσεις...
-ζήσε το σήμερα γιατί όλα ειναι περαστικά.....
δεν ξερω τι πραγματικά μένει τελικά...
γι αυτό αρκετά μ αύτα κι εγώ απλά....
τώρα ζω την κάθε μου στιγμή ξεχωριστά...
ξερω πως ειναι ότι νιώθεις να το γράφεις στο χαρτί....
ξερω πως ειναι έτσι να διώχνεις ότι προκαλεί πληγή....
μα άκου τι σου λένε φίλοι και κολλητοι...
γιατί ίσως να ναι οι μόνοι που θα ειναι πάντα εκεί....
γι αυτό μην θλιβεσαι με τίποτα απλά ζήσε με πάθος....
κι ίσως καταβαθος να νομίζεις ειναι λάθος....
μα δε πειράζει κάθε λάθος ορίζοντες χαράζει....
εσύ να βλέπεις ήλιο κι αε ρίχνει χαλάζι....
-Το προσπαθώ μα είναι όλα τόσο θολά...
είναι δύσκολη η κοινωνία στην οποία ζούμε τελικά...
κανένας δεν μας προειδοποίησε για όλα αυτά...
γράφω στο χαρτί γιατί νιώθω ελεύθερη εκεί...
οι σκέψεις μου γίνονται στίχοι...
και ευθύς αμέσως κατεβαίνουν της άμυνας μου τα τείχη...
ακούω τι λένε όσοι νοιάζονται και είναι καλοί...
μα ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν όντως υπάρχουν κι αυτοί...
ή απλά είναι της φαντασίας μου πλαστοί...
ο φόβος του να ξανοιχτώ πολύ...
με έχει κάνει να σκέφτομαι έτσι στη ζωή...
αν την πατήσεις μια φορά το σκέφτεσαι πολύ τη δεύτερη...
μα χαλάλι δεν πειράζει θέλει να ζήσω τη στιγμή...
δε μπορώ να μείνω ερμητικά κλειστή...
θα ανοιχτώ θα εμπιστευτώ κι ότι γίνει....
κανένας δε μου εγγυάται τη ευτυχία...
μα εγώ θα προσπαθήσω να την κυνηγήσω ως την τελική ευθεία...
κι αν βγω χαμένη τουλάχιστον θα ξέρω πως ένα κομμάτι από αυτά ήταν αλήθεια..
-αν μας προειδοποιούσε δεν θα είχε ενδιαφέρον....
γιατί τοτε δεν θα βλέπαμε τι ειναι αληθινό....
θα προφυλαζομασταν για ολα εκ το προτέρων....
και δεν θα μαθαίναμε τι κάναμε λάθος και τι σωστό...
εσύ κοίτα απλά να εισαι οκ με τον εαυτό σου...
να φέρεσαι ντομπρα σε κάθε άνθρωπο δικό σου....
κι αυτοί που θα τ αξίζουν θα δεις θα μένουμε κοντά σου....
να σε στηρίζουν να σκουπιζουν ολα τα δάκρια σου...
κι όσοι πάλι όχι,πιο ειναι το πρόβλημα σου...
μην μισείς κανέναν απλά κρατά τον μακριά σου...
έτσι θα εισαι περήφανη για τον εαυτό σου....
γιατί κάθε σου όνειρο ειναι μόνο δικό σου...
γι αυτό ζήσε εμπιστευσου νιώσε μην απελπιστείς....
κι όταν θα έρχονται τα όμορφα θα με θυμηθείς....


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
30-05-2012 @ 19:46
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.........................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
nadin1974
30-05-2012 @ 23:19
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο