stixoi.info: Δαιμόνια εσωτερική πάλη

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δαιμόνια εσωτερική πάλη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130437 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Δαιμόνια εσωτερική πάλη

Το αίμα που γεύομαι είναι απλά το δικό μου
Από τις σκοτεινότερες σπηλιές της μαύρης, καταπονημένης καρδιάς μου
Ψάχνω να βρω απαντήσεις
Και βρίσκω ότι εγώ είμαι ο δαίμονας
Και προκαλώ τον ίδιο μου τον εαυτό να τρέχει
Για την ζωή του, για τα ο,τι αγνό υπάρχει
Για να πρoλάβει να μην καταβροχθιστεί
Αυτός ο δαίμονας με χωρίζει από τα πάντα
Από όλους όσους προσπάθησαν να το παίξουν φίλοι και υποστηρικτές
Για τα πάντα φταίει ο δαίμονας και εγώ
Ακόμα και για τα αμαρτήματα των άλλων
Αμαρτούν όλοι, πληρώνω το τίμημα
Σκίζεται η ψυχή μου
Που κάποτε πίστευε και ζούσε
Κοκκινόμαυρα δάκρυα πέφτουν από τα μάτια μου, όχι την καρδιά
Φωνάζω ξανά και ξανά
Το μόνο που καταφέρνω να ακούσω
Είναι τον ήχο του πόνου που οργιαζει δαιμονικά στην αγνή ψυχή μου
Μια ψυχή η οποία είναι κάπου χαμένη και παγιδευμένη
Κάπου ανάμεσα σε ζωή και θάνατο
Πού είμαι;
Ποιος είμαι;
Τι απέγινα;
Υπάρχω για κανενα σκοπό;
Σύντομα καταλαβαίνω πως άσκοπα ρωτώ αυτά
Αφου δεν πρόκειται να απαντηθούν
Όσο γυρίζω στις αίθουσες ζωής και θανάτου
Τα κοκκινόμαυρα δάκρυα συνεχίζουν να ρέεουν και να πέφτουν στην γη
Ο ουρανός παίρνει μια δαιμονική μορφή
Κοιτώ προς τα πάνω
Αρχίζει να βρέχει
Και κοιτώ ξανά προς τα κάτω..
Και βλέπω τον εαυτό μου να πνίγεται
Ανάμεσα στον πόνο και τον κοκκινόμαυρο ποταμό


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

It's not about how hard you hit, but how hard you get hit and keep moving forward

8EIA_LOLA 31-05-2012 @ 02:47	Καπως ετσι νιωθουν πολλοι..δεν βοηθαει κ η περιοδος κοινωνικα...ολοι σε μια αβεβαιοτητα βαδιζουμε.. Βλεπε καρτουν κ κωμωδιες.. Μην σκεφτεσαι και ασε την ζωη να σε παει.. Καπου θα σε βγαλει!!
martin luther 31-05-2012 @ 08:48	κάνε μια προσευχή Θόδωρε, και σιγά σιγά, θα ξημερώσει, αλλά μην σταματάς να αγωνίζεσαι για το καλό, κάποια στιγμή αν επιμείνεις όλα ξεκαθαρίζουν, μείνε κοντά στον Θεό γιατί ο αντίδικος παραμονεύει πάντα για να σε κάνει να νοιώσεις όπως νοιώθεις και να χάσεις την χαρά σου, αυτή που σε φέρνει κοντά στον Θεό που είναι ένας χαρούμενος Θεός, λαμπερός και είναι αγάπη δεν έχει αγάπη, γιαυτό και μόνο αγαπά και συγχωρεί ανεπιφύλακτα.
monajia 31-05-2012 @ 09:46	ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΡΧΕΤΕ ΤΟ ΦΩΣ... ........ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ............ ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο