| |
Σαν περπατώ σε εκείνες τις πλαγιές τις κοφτερές
τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα
σα να μαι τάχα ένα μικρό παιδί
που η αγάπη ακόμα δεν το χει βρει
κι όμως την ψάχνει
σαν ένα απελπισμένο αγριολούλουδο
που το πονούν το κρύο και τα χιόνια
ψάχνει , ψάχνει μια γωνιά για να κρυφτεί
και να χαθεί στου κόσμου τ' άγια κόλπα.
Μέσα σε πέτρες και αγκάθια
μέσα σε πρώιμους καημούς
μέσα σε φύλλα και χορτάρια
και άδειους αναστεναγμούς
μια αγάπη γεννήθηκε
που απ' το μυαλό δεν κόβεται , δε φθείρεται
μονάχα στο πλάι της καρδιάς νικά
και ψάχνει κι εκείνη ροδομάγουλα
και απαλά χεράκια
για να ανθίσει την αυγή μια φλόγα με στεφάνι
και να αναστήσει το πρωί τον χρόνο που δεν φτάνει.
Σ' αγάπησα , το λέω , το ομολογώ
δεν πρόκειται ποτέ την καρδιά να αρνηθώ
δεν είναι δα ένας ξερός καρπός
δεν είναι ένα σκουπίδι ούτε κορμός
μα είναι μονάχα φρούτο ώριμο
γεμάτο μεθυστικούς ζωμούς
το χέρι σου μόνο περιμένει , για να χει κάπου ν' ακουμπήσει
να ξαποστάσει
πριν να ναι μάτια μου αργά
κι ο πόνος δεν χορτάσει.
Για κοίτα λίγο και θα δεις
πως ψέμα δε σου λέω
κι αν μια αγάπη χρόνια καρτερείς
έλα , σε περιμένω !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
