Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αυτόφωτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130570 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτόφωτα
 
[align=center][B][I]με τα παιδιά γυρίζω στους δρόμους

Μ άδειους τους ώμους

Και στο κεφάλι μου μια ευχή

Κάθισα` απέναντι από αυτόν που έπαιζε με την κιθάρα .Αξύριστος ,άπλυτος με έναν μαύρο μπερέ στα μακριά λιγδιασμένα μαλλιά του .Γύρισε και με κοίταξε ανάμεσα απ τις αναλαμπές της φωτιάς μπροστά του. Χαμήλωσα το κεφάλι μόλις αντίκρισα τα δυο κάρβουνα που είχε για μάτια.

Κάποιος δίπλα μου έδωσε ένα μπουκάλι κρασί.

_Όχι ευχαριστώ ήπια πολύ σήμερα.

Για την ακρίβεια δεν είχα βάλει γουλιά στο στόμα μου, αλλά από ένα μπουκάλι όλοι μαζί;;;;

Κοίταξα τα παπούτσια μου. Η μύτη ήταν λερωμένη, έσκυψα να το σκουπίσω .Όχι ήταν σχάσιμο, το έσκισα όταν κλώτσησα τον πριντερ.

Και τώρα τι κάνουμε;;; σκέφτηκα

Να μάθω γράμματα και αλλά σπουδάγματα

Να γίνω αυτό που δεν έγινες εσύ συνέχιζε ο κιθαρίστας

Καλά τα γράμματα αλλά μετά τι γινεται;;

Υπόκλιση

_Μάλιστα κύριε διευθυντά.

_Ασφαλώς κύριε προϊστάμενε

Μέσα στο λούκι τους έτσι και μπεις

Θα γίνεις φυτό

Και αν φέρεις αντίρρηση έξω, πάνω στην γραμμή να μην ξέρεις τι σου γινεται.

Στην πλατεία μαζί με τους……….

Μαζί με ποιους;;;;;;

Πράγματι θαρραλέο αυτό που έκανα. Πιο δύσκολο απ το όχι στον προϊστάμενο, πιο δύσκολο απ την κλωτσιά στον εκτυπωτή.

Τους φοβόμουν αυτούς τους ανθρώπους.

Τους φανταζόμουν εκεί έξω να περπατούν πάνω στην γραμμή έχοντας το χάος από την κάθε πλευρά .Με έπιανε ναυτία.

Γύρισα και κοίταξα ένα γύρω.

Δίπλα μου ένα παιδί, όχι πάνω από δεκαεπτά με πέτσινα ρούχα, πιο δίπλα ένας φαντάρος καθόταν πάνω στην τσάντα του προσπαθούσε να στηριχτεί στο άγαλμα πίσω του μήπως τον πάρει καμιά ώρα μέχρι να τελειώσει η διανυκτέρευση η μέχρι να φύγει το λεωφορείο. Δυο κοπέλες πιο πέρα αγκαλιασμένες κοιτούσαν τις φλόγες.

Απέναντι μου ο κιθαρίστας ,πίσω του δυο παιδιά προσπαθούσαν να σπάσουν μια καρεκλά να τροφοδοτήσουν την φωτιά Το μπουκάλι ξαναήρθε στα χεριά μου.

Αυτή την φόρα τράβηξα μια μεγάλη γουλιά. Θάρρος και αυτό ε;;

να δούμε με τι μούτρα θα πας σπίτι

Τους φαντάζομαι από πάνω μου σαν όρνια

τέτοια δουλειά ;;΄΄

''Με τόσες προοπτικές ;;;΄΄

''Με τόσες υποχρεώσεις πίσω σου;;;;;;;''

''γιατί;;;;; για έναν Εγωισμό;;;;;;;;''

Τράβηξα μια γερή γουλιά ακόμη απ το μπουκάλι που κρόταγα να πάρω θάρρος

_Σηκωθείτε!!!!!!!!!!!!!!!!!

Γύρισα να δω ,τα μάτια θαμπωμένα απ τις αναλαμπές της φωτιάς έβλεπαν ένα απέραντο σκοτάδι έξω απ τον κύκλο

_ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ!!! Πιο δυνατή ακούστηκε ξανά η φωνή

και αμέσως μετά ένα

ΦΦΦΣΣΣΣΣΣΦΦΦΣΣΣΤ

Νερό έσβησε με δύναμη την φωτιά πετώντας στάχτες και κάρβουνα στα δυο κορίτσια που κάθονταν κάπου στα δεξιά μου

Μετά

Φωνές , σκουντήματα βρισιές.

_Μα τι κάναμε;; τόλμησα να πω. Κάτι με χτύπησε με δύναμη στα πλευρά ,έχασα την αναπνοή μου νόμισα πεθαίνω, στα γόνατα, κάποιος με έπιασε από τους ώμους και με σήκωσε

_Έλα μπορείς να περπατήσεις ο κιθαρίστας

_Στην κλούβα όλοι γρήγορα φώναζαν οι αστυνομικοί και μας έσπρωχναν σε μια κλούβα που είχε κλείσει τον δρόμο

_Κάθε φόρα έτσι γίνετε ;;ρώτησα

_συνηθείας είναι. είσαι καλά ;; περπατάς εντάξει;;

_Καλά είμαι

Φτάσαμε σχεδόν στην κλούβιο αστυνομικός στην πόρτα κρόταγε την μια κοπέλα και άκουγε τον φαντάρο μέσα στην κλούβα να μυξόκλαιει για την φυλακή που θα έτρωγε. του έδειχνε το χαρτί της διανυκτέρευσης και παρακάλαγε να τον αφήσουν.

Ο μπάτσος στην πόρτα είχε εκνευριστεί και μπήκε στην κλούβα να χτυπήσει το φαντάρο και αυτός που φυλάτε εμάς και ήταν δίπλα μου έπιασε την κοπέλα

_Φάε ένα γουρούνι μου φώναξε ο κιθαρίστας και με έσπρωξε δυνατά καθώς το έβαζε στα πόδια. Πέσαμε κάτω και οι τρεις η κοπέλα ο μπάτσος που την κρόταγε και εγώ

Έτρεξε κάποιος να πιάσει τον κιθαρίστα ,η κοπέλα προσπάθησε να φύγει και την κράτησε ο μπάτσος απ το μαλλί.

Ελευθερώθηκα

Άρχισα να τρέχω χωρίς να ξέρω που πάω ,μπήκα σε ένα στενό και συνέχισα το τρέξιμο ,από ένα άλλο στενό ακουστήκαν πατημασιές που έβγαιναν στον δρόμο μου

Το στήθος μου άρχισε να καίει αλλά συνέχισα να τρέχω να φύγω απ τα βήματα που τώρα με ακολουθουσών

Μια φωνή πίσω μου

_Σταματά τα έφτυσα

Γύρισα.

Ο κιθαρίστας

_Εσύ; Πως;

Περιπατάγαμε σιγά τώρα και βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο με το ζόρι αναπνέαμε και οι δυο

_Φίλε, σταμάτησε να πάρει μια ανάσα .Την ζωή εύκολα την παλεύεις αρκεί να την πιάσεις απ τα αρχηδια..

Σταμάτησε για λίγο στο πεζοδρόμιο έγειρε το σώμα μέχρι να ακουμπήσει τις μύτες των ποδιών .Και μετά τρέχοντας πάλι μπήκε σ ένα τρόλεϊ που σταμάτησε στην στάση δίπλα.

Καθόμουν και κοίταζα το τρόλεϊ που έφευγε, χάραζε, κατάλαβα πως νύσταζα

'' Πάω για ύπνο ''είπα στον εαυτό μου

''Το πρωί;;''

Άλλωστε υπάρχουν και αλλά αυτόφωτα πλάσματα στην γη έκτος απ τον Ήλιο…….._



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ηρωεες θυματα και θυτες εχουν πληγες
 
monajia
06-06-2012 @ 21:05
τοσο αληθινο..........................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
mipezia
06-06-2012 @ 21:24
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο