| |
Του χρόνου θα’ναι ολά καλά
Πιο φωτεινά
Θα είν’ τα σύννεφα υγρά
Θα κουβαλούν
Πεντάμορφη δροσούλα
Θα φύγει η νύχτα απ’τα βουνά
Θα πάει μακριά
Θα’ρθουν κορίτσια γελαστά
Να διαλαλούν
Της νιότης την αυγούλα
Θα γίνει η θάλασσα γιορτή
θα προσκαλεί
Όρκους και μύθους της στεριάς
Που πότισαν
Το χώμα της ακτής μας
Και οι θεοί μπροστάρηδες
Κιμπάρηδες
Αφέντες πιο γλυκιάς λαλιάς
Που φώτισαν
Γκρεμούς της λογικής μας
Μα κι’αν δεν γίνουν όλα’αυτά
Τα άφταστα
Αν το ποτάμι ειναί ρηχό
Και δεν μπορεί
Το νου να ξεδιψάσει
Πάλι η φωτιά θα καρτερά
Εκεί βαθιά
Με λάγνο βλέμμα το σωρό
Θα προσπαθεί
Με φλόγες να δοξάσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
