| |
Σου γέλασε της άνοιξης το φωτεινό αστέρι
πίσω από γρίλιες κρύφτηκε σαν ένα αερικό
στην όαση του έρωτα η Σίβα θα σου φέρει
της νιότης το ανάγλυφο στα χείλη σου νερό
Πριν σε ξυπνήσει απότομα ο ήχος μιας βροχής
που σε κρατούσε δέσμια ανέλπιστης αγάπης
στα όνειρα που έβλεπες δεν σου δείξε κανείς
πως είναι να ξυπνάς γυμνή στα λόγια της απάτης
Χρόνια μέσα στην σκιά καρδιά αιμορραγούσε
αφήνοντας ανέμελα τις ώρες να περνάνε
όταν στα βέλη του καιρού ο έρωτας αργούσε
και άφηνε τα σώματα μονάχα να γερνάνε
Τώρα στου δρόμου τ' ανοιχτά το φως σου σιγοκαίει
πίσω από δέντρα ακίνητα σε έρημη πλατεία
μες στις σιωπής το ψίθυρο ακούγεται να λέει
τα είχα όλα μα τα έχασα με σένανε Λυδία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
