| |
Έχω δυο καλά κρυμμένα προσωπεία στην καρδιά μου.
Μια θλίψη υγρή να φωτίζει τους ήλιους μου.
Ένα φεγγαρόφωτο στέμμα φυτρωμένο στη ράχη μου.
Κι ένα ποδάρι σμιλευμένο στους καταρράκτες της μέρας.
Έχω δυο ανάπηρα φοβισμένα ματάκια
Μια χαρά που χορεύει τριγύρω απ' τον ίσκιο μου.
Μια σελήνη νωθρή να εκκολάπτει τον ύπνο.
Και τον πόνο βασική συντροφιά μου.
Με χρωμάτων χρησμούς
ζαλίζω τα χέρια μου
Και σκορπάω στου νου
τα πελώρια
σκοτισμένα αστέρια.
Με υποψία κίτρινη.
Πλάθω μορφή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
