| |
Σκεφτόμουνα το αύριο
μα ήταν ήδη χτες
και η βροντή που ακούσαμε,
δυο λάμψεις βροντερές.
Της στιγμής το κομποσκοίνι
με πνίγει σα θηλιά,
αφού δε ξέρω αν υπάρχει
φως μες στη σπηλιά.
Μα ο αχός ο φωτεινός
αυτός που αγρυπνούσε
να μας δει σα δυο πουλιά,
το φως δεν καρτερούσε.
Ήξερε ότι το ξέρω
μα δεν το 'μαθα ποτέ μου
αυτό το μυστικό σου
που τα μάτια σφάλισέ μου.
Το τώρα με κυκλώνει
μα είναι πάλι παρελθόν.
Αύριο θ' αργήσω
ή πάλι θα 'μαι απών;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
