| |
Άσπρα καράβια τα όνειρά μας...
«Είστε έτοιμοι παιδιά;»
Το ταξίδι αρχίζει. Μ’άσπρα πανιά
Πλέει κανείς στο άγνωστο. Στα πρώτα του
Βήματα σ’αυτή τη θυελλώδη θάλασσα
Ονειρεύεται κανείς πολύ.
Καθώς μαθαίνει κολύμπι, καταπίνει για πρώτη
Φορά νερό, φτύνει λίγη αρμύρα, μεθάει, γελάει.
Χωρίς τις άμυνες της ενηλικίωσης,
Δεν αντιστέκεται στην παραπλάνηση του άσπρου.
Κι έτσι ζει. Κι έτσι αγαπάει.
Χωρίς κουρτίνες να του κρύβουν τον πόνο,
Χωρίς γυάλινα τείχη γύρω απ’τον ροζ κόσμο του.
Άσπρα καράβια τα όνειρά μας...
«Είστε έτοιμοι παιδιά;»
Έρχεται κάποτε η στιγμή που το ταξίδι
Παύει να είναι υπόσχεση.
Φοράμε το παλτό μας και περπατάμε προς
Στη θάλασσα δισταχτικά. Θαρρείς για να αποφύγουμε
Το κρύο.
Πού πας μικρό μου, πού πας χωρίς σωσίβιο
Στη φουρτούνα. Αν μπορούσα να σταματήσω
Το κύμα με το σώμα μου, τότε θα διέλυα
Τα γυάλινα τείχη μου
Με μανία.
Μα έλα που φοβάμαι ό,τι περνάει απ’το χέρι μου.
Περιμένω κάποιον Ποσειδώνα να τα φέρει
Όλα ανάποδα για να ταρακουνηθώ.
Μεγαλώνω βλέπεις κι αυτή η παθητική αντίσταση
Είναι σύμπτωμα μετάβασης.
Σκληρό το μεσοδιάστημα, ε;
Άσπρα καράβια τα όνειρά μας...
«Είστε έτοιμοι παιδιά;»
Μην ξεχάσετε να φορέσετε στα καράβια σας
Άσπρα πανιά. Πριν τελειώσει το ταξίδι.
Είναι κρίμα να πνιγόμαστε στο πέλαγος
Σαν ανυπεράσπιστοι ναύτες
Που δεν κατάφεραν ποτέ να κάνουν κουπί.
Άσπρα καράβια μου λες κι εγώ τραγουδώ
Σαν να ζω και πάλι το πρώτο μου τέλος,
Την πρώτη αποφοίτηση
Στο πρώτο μου σχολείο.
Κι εθίζομαι ξάνα στα πρώτα μου όνειρα,
Εκείνα τα απαράμιλλα άσπρα όνειρα,
Σ’αυτή την γλυκιά παραπλάνηση του άσπρου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
