Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μελανό ηλιοστάσιο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130751 Τραγούδια, 269456 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μελανό ηλιοστάσιο
 
Άφησα την καρδιά μου γυμνή.
Στον ορίζοντα της νύχτας.
Με χνώτα κόκκινα να ταλαντεύεται
στις αμφιθυμίες των θεών.
Με τη γροθιά της να υψώνεται
κόντρα στους φυσικούς νόμους
και την καυτή παλάμη της
να μοιράζει στα παιδιά
από μια τύχη καλή.

Άφησα την καρδιά μου πετρωμένη.
Να ξεκοιλιάζει μαύρες τρύπες
φτύνοντας φωτόνια
στο πράσινο μεδούλι μέσα της αμφισημίας τους.
Να εκκολάπτει σταχτείς δεινοσαύρους
μ’ ανόργανο αλεύρι της σιωπής.
Να ξεχωρίζει.
Κι απ’ το σωρό να πιάνει
εκείνη μονάχα τη ζαριά
που σαλεύει σα κάμπια
απάνω στο φτερό του ήλιου
και σπέρνει αλάτι
για την αυριανή μας
ξέρα.

Άφησα την καρδιά μου γυμνή.
Κρυώνει.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
zanneiotisa
26-06-2012 @ 03:44
Άφησα την καρδιά μου γυμνή.
Στον ορίζοντα της νύχτας.
Με χνώτα κόκκινα να ταλαντεύεται
στις αμφιθυμίες των θεών.

::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
**Ηώς**
26-06-2012 @ 08:02
και την καυτή παλάμη της
να μοιράζει στα παιδιά
από μια τύχη καλή.
.............εξαιρετικό νόημα!!!!!!!!!!καλημέρα!
teiresias
26-06-2012 @ 09:08
ολο πανεμορφο. ::up.:: ::up.::
Αμάλθεια
26-06-2012 @ 13:09
Δυνατές οι εικόνες που μας δίνεις!
Αν και κρυώνει η καρδιά εγώ κρατώ
πως Εσύ την άφησες γυμνή,πετρωμένη.
Μια αναγκαία ίσως διεργασία για την ανανέωση
και το καλύτερο..
-μια αισιόδοξη ματιά στο γραπτό σου θα ρίξω-

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο