Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κι ήταν Τετάρτη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κι ήταν Τετάρτη
 
Δεν ξημέρωσε ποτέ.
Τα κορίτσια μάζευαν θλιμμένα
τα ραβασάκια από τους παιδικούς τους έρωτες,
τίναζαν τα μαξιλάρια πριν πέσουν
κι ήταν νύχτα ακόμα.

Στο περβάζι κοιμόταν η καρδιά μου.
Την ξυπνούσαν τα βήματα των περαστικών
-ένα βαρύ φεγγάρι μούγκριζε από ικανοποίηση-
Εγώ πίστευα ότι κάτι θα αλλάξει.

Δεν ξημέρωσε ποτέ.
Τα αγόρια κυνηγούσαν τα θλιμμένα κορίτσια
-στο λιμάνι ο κάβος περίμενε το επόμενο σκοινί
κι ήταν ο κόσμος που πήγαινε μόνος.

Το επόμενο βράδυ
ένα καινούργιο γιατί ξεπήδησε από τον καθρέφτη μου.
Του διάβασα μια ρυτίδα για να αγαπήσει τον χρόνο.
Αντί παραβολής, παραβλήθηκα.

Κι ήταν Τετάρτη
ύστερα έγινε Πέμπτη
και την Παρασκευή ξύπνησα σε έναν επιτάφιο.

Το όνειρο ευωδούσε τον πόνο.
Ο πόνος σε μια ονείρωξη τρέλας, παραδόθηκε.

Κι ήταν Τετάρτη, όπως εκείνη τη μέρα που με φίλησες.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Plannet Voice
06-07-2012 @ 17:53
Πάρα πολύ όμορφο Αθανασία....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::love.:: ::theos.::
Tikalouba
06-07-2012 @ 18:50
Κλασσική περίπτωση Αθανασιακής ομορφιάς! ::rol.:: ::yes.::
Σκοτεινός ποιητής
06-07-2012 @ 21:56
Μοναδική όπως πάντα !
Δεν περίμενα τίποτε λιγότερο !
Κάποια ονόματα είναι εγγύηση από μόνα τους !
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
06-07-2012 @ 21:58
Το επόμενο βράδυ
ένα καινούργιο γιατί ξεπήδησε από τον καθρέφτη μου.
Του διάβασα μια ρυτίδα για να αγαπήσει τον χρόνο.
Αντί παραβολής, παραβλήθηκα.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ο Γέροντας
06-07-2012 @ 22:41
Δεν ξημέρωσε ποτέ.
Τα αγόρια κυνηγούσαν τα θλιμμένα κορίτσια
-στο λιμάνι ο κάβος περίμενε το επόμενο σκοινί
κι ήταν ο κόσμος που πήγαινε μόνος.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
velico
06-07-2012 @ 23:04
από το πρώτο γράμμα ως την τελευταία στίξη: ::theos.::
Vicky mouse
06-07-2012 @ 23:25
υπέροχο Αθανασία...μπράβο!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Kostas Houston
07-07-2012 @ 03:28
Και είναι Παρασκευή βράδυ 8:28, ώρα τοπική. Και υποκλίνομαι στο ταλέντο σου.
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
07-07-2012 @ 06:33
Δεν ξημέρωσε ποτέ.
Τα κορίτσια μάζευαν θλιμμένα
τα ραβασάκια από τους παιδικούς τους έρωτες,
τίναζαν τα μαξιλάρια πριν πέσουν
κι ήταν νύχτα ακόμα.

Στο περβάζι κοιμόταν η καρδιά μου.
::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο