| |
Χρονια ολοκληρα
σε ποτιζαν νοθευμενη πραγματικοτητα...
μα τωρα σε αφησαν μονο
να ονειρευτεις...
μια μορφη μισολαμπε κατω
απο τις σκιες,την ακολουθησες
μεχρι που σε παρεσυρε σε
ενα κατεστραμενο εργοστασιο ελπιδας....
Ενας θολος καθρεφτης σε περιμενε στην εισοδο
και το ειδωλο ηταν ομορφο και τελειο
μεχρι την παραμικρη λεπτομερεια...
ομως στην θεση της καρδιας
υπηρχε μονο κενο...
το καλυψες με το χερι σου,
μα και παλι το μονο που υπηρχε
ηταν σκοταδι να χαιδευει το γυαλι...
μεσα στην σκονη και τον πανικο
εψαχνες κατι να διαλυσεις την σιωπη
καθως η πνοη σου επεφτε νωθρα στο
βρωμικο πατωμα...
προσπερασες σατατεμενες κουκλες
και στραπατσαρισμενες μαριονετες...
μα ηταν μονο μια που αγγιξε την μνημη σου...
ειχε ματια υγρα και ενα χαμογελο που εμοιαζε αληθινο...
ισως να υπηρξε κι ολας καποτε...
τωρα μενει μονο ενα πραγμα...
να βρεις το τροπο να την κουρδισεις και να της
ξανα δωσεις ζωη...
κι ισως εκεινη σου δωσει πισω την καρδια σου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
