| |
Ένα φιλί απεραντο
Απλωθηκε απ τα χειλη μας στον κοσμο
Πανω στις ταρατσες, κατω από τα συννεφα
Χαιδεψε γατες σε αυλες
Μικρα παιδια στα παρκα
Χοροπηδηξε πανω σε βαγονια
Αγγιξε τις φυλλωσιες των δεντρων
Περασε τις πιο μακρινες χωρες
Κι εφτασε στη θαλασσα των φιλιων
Που ναι ποδιά ζωσμένη στη μεσούλα της Αγάπης
Να την κρατα απ τις ακρες, να την κοιταει
Να καμαρωνει τοσα φιλιά και να γελάει.
Ένα φιλι που ξεχασες μα εφτασε
στην εκκλησία των φιλιών
-και υμνους στη ψυχη σου ψαλλει-
στη γη των παιδικων ερώτων
-και ροδα με το αρωμα σου βαζει.
Ένα φιλι που πισω σου αφησες και αφησε
βαθύ αποτυπωμα στα χειλη μου
Για να το βρω ξανα σαν φτάσω στην Αγάπη.
Ώστε ακομη κι αν για να ξεχασω
Πως συ με σκοτωσες πια δε θυμαμαι
Το φιλημα σου που τοσο μου λειψε
Στα χείλη μου τα νηστεμενα
Κι άνυδρα να χω και παλι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
