stixoi.info: Τη μοναξιά μου ζωγραφίζω

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131139 Τραγούδια, 269544 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τη μοναξιά μου ζωγραφίζω

Τη μοναξιά μου ζωγραφίζω με σκέψεις αλλόκοτες θολές κ΄εικονες σκοτεινές και γκρίζες

Μόνο στη μορφή σου βρίσκω φως, στα ματιά σου που λάμπουν και γίνονται ηλιαχτίδες.

Στέκεις βουβή και με κοιτάς, με ένα χαμόγελο γλυκά το πόνο μου απαλύνεις μ’ένα χάδι

Μα μια εικόνα είναι μόνο, που χάνεται στο χρόνο κ’υστερα πάλι με φλερτάρει το σκοτάδι.

Ο δρόμος που' χω διαλέξει ξέρω πως είναι τραχύς και αδιάβατος, μ΄αδιέξοδα γεμάτος,

Ήσουν λουλούδι στον κήπο της ζωής μου και εγώ απρόσιτος στην έρημο σαν κάκτος

Δεν ξέρω τι να πω,ισως φοβάμαι κάρδια μου να δοθώ και χτίζω γύρω μου έναν τοίχο

Μα έχει γίνει η ζωή μου φυλακή και άλλο δεν αντέχω της μονότονης σιωπής τον ήχο.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Plannet Voice 21-07-2012 @ 18:50	Η μοναξιά είναι μελαγχολική το ποίημα πολύ όμορφο !!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::whist.:: ::theos.::
Απεριόριστος 21-07-2012 @ 19:43	Πολύ όμορφο και αληθινό, όμως, η φυλακή που ζούμε όλοι μας είναι το πιο σωστό μέρος να μας διδάξει την ελευθερία, δες το κι έτσι ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο