| |
| | Στων τρένων την αφετηρία |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Στων τρένων την αφετηρία
παίρνω το τρένο τακτικά,
λίγο προσέχω την πορεία,
αν έχει κι άλλους, ειδικά.
Βαθιάν εντύπωση μού κάνει
το πάντα σκοτεινό τοπίο,
στο πάτωμα και το ταβάνι,
το μαύρο, ενώπιος ενωπίω.
Αν τύχω με συνεπιβάτες,
αυτούς κοιτάζω συνεχώς,
είναι σαν δρόμου φανοστάτες
και σβήνει του θανάτου ο αχός.
Αν στο βαγόνι μείνω μόνος
– συχνότατα συμβαίνει αυτό –
σταθμό γυρεύω ανυπομόνως,
έξω γοργά να πεταχτώ.
Ταξίδεψα μ’ εσέ μια νύχτα,
μα δε με γνώρισες εσύ,
βγήκες και σού ’πα «καληνύχτα»
κι ήσουν μια μούγκα και μισή.
Κρεμάστηκα στο φινιστρίνι
για ν’ ανασάνω το κενό,
αλλά με τράβηξαν εκείνοι,
με δάκρυα, μ’ αίματα· γυμνό.
Χρόνια και χρόνια το ίδιο τρένο,
από έφηβος, σχεδόν παιδί,
ποτέ δε βρήκα πού πηγαίνω,
μήτ’ άλλους τόπους έχω δει.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
χρηστος καραμανος
23-07-2012 @ 07:56 | Χρόνια και χρόνια στο ίδιο τρένο,
από έφηβος, σχεδόν παιδί,
ποτέ δε βρήκα πού πηγαίνω,
μήτ’ άλλους τόπους έχω δει.
::up.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
23-07-2012 @ 09:40 | Πολύ ωραίο Παναγιώτη
Ο στίχος αβίαστος υποβάλει
και ... σχεδόν κλαίει. !!!!!!!!!!!!
Μπράβο και καλή σου μέρα.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Lauretta
23-07-2012 @ 09:47 | Υπέροχο !!! | | **Ηώς**
23-07-2012 @ 11:29 | ποτέ δε βρήκα πού πηγαίνω,......αυτό είναι το ταξείδι.......καλημέρα Παναγιώτη. | | ο Γέροντας
23-07-2012 @ 18:40 | Χρόνια και χρόνια το ίδιο τρένο,
από έφηβος, σχεδόν παιδί, ::yes.:: ::up.:: ::up.:: | | Απεριόριστος
23-07-2012 @ 19:39 | Χρόνια και χρόνια στο ίδιο τρένο,
από έφηβος, σχεδόν παιδί,
ποτέ δε βρήκα που πηγαίνω,
μήτ, άλλους τόπους έχω δει
Όλοι συνεπιβάτες σου είμαστε
Παναγιώτη, μήπως ήρθε η ώρα
να αλλάξουμε τρένo;
ΥΠΕΡΟΧΟ????? ::theos.:: | | gerontas
23-07-2012 @ 21:51 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
