| |
από τις παιδικές εικόνες που έπληξαν τα μάτια μου
εκείνη που ξεχώρισεν η μνήμη μου
είναι αναμφισβήτητα οι θημωνιές
τα θερισμένα στάχια πλάι στ’ αλώνι…
ίσως από τότε να είχα καταλάβει ή έστω υποψιαστεί
πως για να παράγεις καρπούς
και να ευτυχήσεις διαιώνισης,
πρέπει πρωτίστως να σπαρθείς και να ριζώσεις
μέσα στα κακοτράχαλα κι αναμεσίς στ’ αγκάθια
να θεριστείς και να πυρώσεις έπειτα στον ήλιο
προτού αδιαμαρτύρητα συρθείς
και συνθλιβείς από οπλές βαριές κι απ’ τους ανθρώπους
κι ύστερα αφού έχεις σπάσει σε πολλά κομμάτια
θυσιάζοντας τη συνοχή σου στο καθήκον
να λυκνιστείς λυτρωτικά στον άνεμο…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
