| |
Ήταν πριν μερικές μέρες,σ ένα περίπτερο,κάπου κοντά στην πλατεία συντάγματος.
Τα κρεμασμένα τσολιαδάκια,ασφυκτιούσαν το ένα πάνω στ άλλο περιμένοντας κάποιο τουρίστα
να τ αγοράσει.............την προσοχή μου,τράβηξε το τελευταίο,έτσι καθώς το φυσούσε το απότομο
αεράκι,θαρρείς κι ήθελε να πατήσει στο έδαφος.
Το κοίταξα επίμονα...............δεν θα το πιστέψετε αλά με κοίταζε κι αυτό,με κοίταζε όμως κι η περι
πτερού,γι αυτό σκέφτηκα να του πιάσω την κουβέντα χαμηλόφωνα.
-πόση ώρα είναι που προσπαθείς να πατήσεις στο έδαφος?
θες να μιμηθείς τον τσολιά που φυλάει στον άγνωστο?
Μην το κάνεις δεν αξίζει τον κόπο.........άσε που μπορεί να σου έρθει και καμια μολότωφ από εκεί
που δεν το περιμένεις.Ενώ εδώ,και τη δροσιά σου τη έχεις και μέχρι το τέλος της σαιζόν σίγουρα
θα σ αγοράσει κάποιος και θα ταξιδέψεις σε μεγάλη Ευρωπαική μπορεί κι Αμερικάνικη μεγαλού-
πολη όπως Λονδίνο.Παρίσι,Βερολίνο..............στο άκουσμα της τελευταίας πρωτεύουσας,το αερά
κι δυνάμωσε,τα τσολιαδάκια έγειραν προς το μέρος μου και αυτό το τελευταίο αυτό που του μιλου
σα δηλαδή, με χτύπησε με δύναμη στο πόδι.
-Καλά ντε μην κλώτσας,θα δω τι λεφτά έχω κι ίσως να μη σ αφήσω να φύγεις
Τί είπατε?(με ρώτησε η περιπτερού)
-θέλω να μου δώσετε αυτό το τελευταίο
-θα σας δώσω ,ένα άλλο ολόιδιο,γιατί αυτό είναι χαμηλά κι έχει λερωθεί λίγο
-Οχι εγώ θέλω αυτό !!!!!!!!!
Το τσολιαδάκι είναι πλέον στο σπίτι μου,όμως τώρα δε μου μιλάει...............καλύτερα έτσι,ίσως το
κάνω δώρο σε κάποιο ντόπιο που δεν έχει σκοπό να φύγει ποτέ.Απόψε όμως το κλείδωσα στο
συρτάρι 24 Ιούλη η επέτειος της δημοκρατίας.
Φοβήθηκα ότι θ αρχίσει τις ερωτήσεις και εγώ δεν θα ξέρω τι να του πω.............................................,
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
