stixoi.info: katalave me

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: katalave me

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

katalave me

Έχω φλόγα στην ψυχή κι ένα μυαλό ταξιδεμένο
Προδομένο απ τα ωραία μες την θλίψη αφημένο
Βάζω φρένο στης καρδιάς κάθε μου ψεύτικη ελπίδα
Ασχήμια την Ιθάκη μου να πνίγει κάπου είδα
Πάλι έπεσα μα βρήκα την αλήθεια μες το δάκρυ
Μου φαντάζει η απάτη της ζωής μου ένα κομμάτι
Είναι όμορφο το ξέρω, το ν ακούω παραμύθια
Μα βιώνω στο πετσί μου πως μου έστησα παγίδα
Και σε πίστεψα μια μέρα, ήταν όμορφα δεν λέω
Τώρα στέκομαι στον πάτο, υποφέρω, δεν αντέχω
Με φοβίζει να σε βλέπω βολεμένο στην καρδιά μου
Συντροφιά μες την νυχτιά μου σε κρατώ για φυλαχτό μου
Μερτικό και μυστικό μου όλα αυτά για το καλό μου
Όλα όσα πίστεψα για σένα
Απουσία πλέον – και βαδίζω πάλι μόνη
στην μανία και το χιόνι η αγάπη δεν ζυγώνει
μοναξιά με ανταμώνει πάλι θέλω το να φύγω
τα ταξίδια του μυαλού μου με γυρίζουν πάλι πίσω
καθορίζω την πορεία μου ξανά σε νέα βάση,
δείξε μου ποιος είσαι κι ας την φλώγα να σε κάψει

και τώρα το κατάλαβες πως όλα έχουν τελειώσει
μεσα σε καιρούς μουντούς ο έρωτας θα λιώσει
όσαν ένα κερί χωρίς φιτίλι όπου σβήνει
αγάπησα το όνεορο και ήταν παραμύθι

Όσα δεν με σκότωσαν, με κάναν δυνατή
Με μια ψυχή που εκλιπαρεί να την αφήσω πάλι μόνη
Να δοθεί και με στοιχειώνει κάθε πάθους μου η πίκρα
Για όλα όσα είδα, για όλα όσα έστησαν
στον νου μου την παγίδα είναι κρίμα
σε βλέπω στην βολή σου την ψυχή σου κλειδωμένη
μόνο λόγος διαφεντεύει και ποτέ του δεν προσμένει
το αντάμωμα της πράξης, μην βιαστείς να με δικάσεις
γιατί νιώθω την αγάπη όπου μόνο περιγράφεις
άμα λάχει θα σ αρπάξει θα σε πάει
ένα ταξίδι στην καρδιά μου σε φυγή η αμυνα μου
θα τραπεί και θα ντραπεί, εμπόδιο που έστεκε
κανένας απ τους δυο μας δεν γνωρίζει ν ερωτεύεται
συνήθεια δεν έκανα ποτέ μου την αγάπη
μα διστάζει το εγώ σου για το εγώ μου να ρισκάρει
μετά από κάθε τέλος ανατολή αρχής
στα χρόνια της σιωπής βλέπω με βλέμμα προδωμένο
χειμωνιάτικο τοπίο μέσα στην ψυχή χαμένο
σου μιλώ μα βάζω φρένο και προσμένω ματαιότητα
την έζητα την άγγιξα κλειδώνω την εξώπορτα


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Έρωτας & Αγάπη Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Μαυρομαντηλού 26-07-2012 @ 18:13	Απόλυτος πανικός λόγω αρνητικών βιωμάτων!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τα θετικά βιώματα θα είναι πάντα τα λιγότερα και τα σπανιότερα!!!!!!!!!!!!!! Μην κλείνεις όλους τους δρόμους γιατί η χαμένη της υπόθεσης δεν θα είναι η απογοήτευση ή η μοναξιά, αλλά η ευτυχία που κάπου σου επιφυλάσσει η ζωή κι εσύ δεν την καταδέχεσαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Καταλαβαίνω αυτον που τον πόνεσαν, τον σακάτεψαν αν θες οι άλλοι. Δεν καταλαβαίνω όμως αυτόν που σακατεύει ο ίδιος τον εαυτό του, κόβοντας τα νηματα των ''ευκαιριών'' ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΠAΝΣΕΛΗΝΟΣ 27-07-2012 @ 14:15	Μην αφήνεις την ελπίδα να σβήσει.!!!! ::1326.::::1326.::::1326.::::1326.::::1326.::::1326.::
φλοισβος 30-07-2012 @ 15:34	Απίστευτο... Ελπίζω να μην είναι αυτοβιογραφικό μόνο.. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο